Vanmorgen, in het midden van een vergadering, maakte mijn vaste telefoon een geluid. Dat ding doet dat gemiddeld één keer per week, meestal op momenten dat het echt niet past.

Ik zet mijn micro op mute, doe de vier meter afstand naar de telefoon, neem de telefoon op en zeg “Hallo, met Michel Vuijlsteke”.

Vijf seconden stilte. (Vijf seconden is héél lang, aan de telefoon.)

Een Nederlander aan de andere kant van de lijn, die klinkt alsof hij met een soepblik aan het bellen is van onderaan een mijnschacht in Roemenië: “Hallooo?”

Ik: “Hallo, met wie spreek ik?”

Drie seconden later: “Hallo?”

Ik: “Ja, hallo? Wie is dit? Ik ben in het midden van een vergadering, waar kan ik u mee helpen?”

Drie seconden later: “Ja hallo ik bel in verband met Bofrost.” [Bofrost verkoopt diepvriesproducten; om de zoveel tijd komen ze langs en dan kopen we dingen zoals erwten en rood fruit en zo.]

Ik: “Hoe kan ik u helpen? Ik heb niet veel tijd nu.”

Vijf seconden later: “Ik hoor u niet zo goed, u klinkt veraf.”

Ik: “Ik kan van u hetzelfde zeggen. Wat is uw vraag of uw boodschap? Ik moet écht weg nu.”

Drie seconden later: “Er komt morgen een andere chauffeur dan anders. Kunt u uw bestelling al doorgeven?”

Ik: “Euh neen, ik weet dat nu nog niet. Ik zal wel zien als hij aan de deur staat, zoals anders.”

Vier seconden later: “Mag ik u dan om twaalf uur terugbellen voor de bestelling?”

Ik: “Neen, ik heb dan óók een vergadering. Ik zal wel beslissen morgen.”

Drie seconden later: “Is het OK als ik u dan later vanav…”

Ik: “Neen bedankt. En nu moet ik u echt laten. Prettige dag nog verder.”

Ik was dit jaar oud toen ik ontdekte dat deze heerlijk irritante acteur in de beste film aller tijden, Young Frankenstein…

…Danny Goldman is, en dat hij de stem van Brilsmurf was in de VS.

Dat is perfecter dan het recht heeft om te zijn.

Isn’t it true that Darwin preserved a piece of vermicelli in a glass case until by some extraordinary means it actually began to move with a voluntary motion?

Are you speaking of the worm or the spaghetti?

Why, the worm, sir.

Yes, it seems to me I did read something of that incident when I was a student. But you have to remember that a worm with very few exceptions is not a human being.

But wasn’t that the whole basis of your grandfather’s work, sir? The reanimation of dead tissue?

Ik ben meer dan content dat er een Sandman-versie op Netflix komt. Met Gwendoline Christie als Lucifer, en dat het mensen in de gordijnen jaagt vind ik misschien wel nog leutiger.

Er kan enorm veel fout lopen met een gefilmde versie van Sandman, maar er kan ook zeer veel goed lopen. Als Gaiman zelf content is, is dat toch al één ding.

Hier helemaal op het einde, trouwens. En dat er wel meer is om naar uit te kijken, duidelijk:

https://twitter.com/NetflixGeeked/status/1526200829400817664

Deze namiddag, in de badkamer, tegen de muur:

Zo zonder schaal is het niet duidelijk, maar dit is een beestje van denk ik minder dan een millimeter. Tenzij ik me sterk vergis, is het een boekenluis. Er zijn veel soorten van die beesten, en het internet zegt me dat ze van buiten kunnen komen maar ook binnen kunnen zitten, dat er zijn die in droge omstandigheden leven en andere in vochtige, en dat er zelfs ook zijn die pleisterkalk opeten — waar deze kerel op zit.

Eén heb ik er gezien. Ik houd mijn hart vast dat er niet véél meer zijn.

Een paar dagen geleden zag ik dit op mijn lavendel zitten:

Zeer decoratief, al wat ge wilt, maar ook: vuiligheid! Rozemarijnkevers, bah. Vuile exoten zonder natuurlijke vijanden. En natuurlijk: waar er één zit, zitten er meer. Dit was vandaag.

Zucht.

Mensen die meer dan een half uur met Figma gewerkt hebben, weten wat ik bedoel.

Waar een deur dicht gaat, opent altijd een andere deur. En dat soort zaken.

Op allerlei verschillende vlakken vandaag, onder meer ook op lening- en verbouwvlak. We hebben nog een bedrag open staan op de verbouwlening die we drie jaar geleden afsloten. We gaan er, gezien de planning van de mensen die het werk uit gaan voeren, nooit in slagen om het geld op te doen voor de lening afloopt.

En tegelijk gaan we ook, gezien de offertes van de mensen die het werk gaan uitvoeren, nooit genoeg geld hebben om het werk gedaan te krijgen.

Dus moeten we nu kiezen. Geld opdoen, nieuwe lening afsluiten. Eén van de twee of alletwee. Een nieuwe lening afsluiten, dat moet hoe dan ook. We moeten dus beslissen of we het geld opdoen of niet. Een stielman vinden die in de volgende pakweg anderhalve maand nog werk zou kunnen doen.

Een nieuwe buitendeur zetten, pakweg. Of een paar binnendeuren zetten. En plinten. En een kast in mekaar timmeren. Zo van die dingen waar we al jaren op aan het wachten zijn, en waar verschillende stielmannen ons beloofd hadden dat het zonder probleem zeker zou lukken.

Pff.