Ik had de afgelopen paar dagen bijna altijd een venster op één van de monitors open op r/place. Het was soms ontroerend hoe goed er samengewerkt werd — ik volgde met een half oog mee in de Discord van de Belgen, en het mooiste van alles waren de samenwerkingsakkoorden.
In het begin was de Belgische vlag klein en smal, dan werd ze alsmaar langer, tot we bovenaan op Factorio stootten en er meteen een alliantie mee sloten. Meteen daarna kwamen de mensen van r/danktintinmemes erbij met een Tintin en Milou bovenaan de Belgische vlag, waardoor het rood van de vlag daar in de achtergrond van uitbreidde naar rechts, tot tegen de Mugiware Pirates en het mooie Hyrule. Onder Kuifje kwam Grote Smurf, en dan was het bijna constant oogpolitie: alle ogen verschoven telkens, er kwamen er bij, de wenkbrauwen groeiden of verdwenen. Tegelijkertijd kwamen de rekels van rainbowroad er plots aan, gelukkig onder Kuifje door, maar dan botsten ze op Factorio, draaiden ze naar beneden af, botsten daar ook op tegenstand, en kwamen ze zowaar een tweede keer in onze vlag!
Ik kan zeggen dat ik erbij was, toen we de aanval van de regenboog eerst afsloegen, en dan afleidden naar elders, en uiteindelijk helemaal uitroeiden in onze buurt. Er was ook een episch een gevecht om de onderbek van de hond, die alsmaar langer en langer werd tot hij bijna in Grote Smurf terechtkwam.
Onderaan de vlag, waar ze op die van Duitsland botste, was al snel het idee om de interactie van vorige keer tussen de twee vlaggen opnieuw te doen — deze keer met een pint bier die in de mond van de Duitse adelaar gekapt werd. Later zou dat een Duvelglas worden. Nog later kwam er een blik Cara bij. En dan een pak frieten bovenaan in het zwart. En een lat chocolade naast de frieten.
De tweede dag kwam er zowaar een tweede veld van 1000×1000 pixels bij aan de rechterkant. Duitsland was al horizontaal bezig, en breidde zijn vlag gewoon uit naar daar. Wij bouwden er in de buurt een tweede Belgische vlag, veel langer dan de oorspronkelijke. Ik was bang dat het te ambitieus was — zo’n grote lap verdedigen is niet evident, zeker niet als er ’s nacht niet voortdurend volk op kan zitten — maar het lukte veel beter dan verwacht.
Op het kruispunt van de nieuwe Belgische en de doorgetrokken Duitsel vlag stond eerst de Europese vlag, zo’n beetje op dezelfde plaats als waar vorige keer de Franse en Duitse vlag elkaar kruisten. Daarboven Manneken Pis, wat al meteen problemen gaf wegens een meerderheid van de mensen niet comfortabel met een bloot kind, zelfs niet grijs gepixeld. De oplossing was om bloemen over de gevoelige delen te zetten.
’t Nachts de tweede dag is er veel kapot gemakt, vooral door Franse Twitchstreamers zoals xQc, die overal rivieren van paars op liet zetten, en die begot zijn eigen logo op r/bluecorner had gezet — heiligschennis!
Dat is allemaal ’s morgens weer rechtgetrokken; eerst kwam de Europese vlag nog wel terug, maar die is dan vervangen door een wapenschild dat zowel Duits als Vlaams aanvoelde. Bovenaan de Belgische vlag kwam de raket naar de maan van Hergé.
En dan werd het canvas nog eens verdubbeld, naar 2000×2000 pixels. Duitsland had op géén tijd een band over de volledige breedte getekend, de Belgische vlag was op geen tijd bijna dubbel zo lang. Op het nieuwe kruispunt van Duitsland en België kwam een mooie grafsteen met 1914-18 erop, en een stuk lager werd begonnen aan een fantastische combinatie van Vlaamse leeuw en Waalse haan.
Het werd weer nacht, en er was wéér vanalles kapot ’s morgens, maar ook dat werd op geen tijd weer bijna allemaal gerepareerd. België was eventjes bijna driekwart van de hoogte van het hele veld! Ondertussen kwam er ook een heerlijke “Omleiding – Déviation”-tekening bij, en een saxofoon, en een Jupiler-logo, en Lukaku en de Bruyne, en JCVD (later JCVD tussen twee trucks, nog later JCVD tussen twee bussen van het openbaar vervoer). Ook het logo van de Voetbalbond en een reeks fietsen. En een geste naar de mannen van Hololive, die ons de eerste dag enorm geholpen hebben om de vlag intact te houden: ze kregen ruimte in onze vlag om iets te tekenen.
We moesten uiteindelijk nog het onderste deel van de vlag prijsgeven, Ambiorix kreeg een standbeeld, Kitboga (die vroeger al eens in onze vlag had gestaan op de eerste dag) kreeg een plaats onder Ambiorix en boven Stromae, en dan was het vooral onderhoud. Amogus wegkuisen, nog altijd de ogen van Kuifje van de eerste dag in het oog houden, de piemel van JCVD voortdurend wegwerken, verloren pixels weer inkleuren.
En dan wou ik iets terug rood maken, maar ik had alleen maar wit als kleur.
Ik herlaadde, maar begreep snel wat er aan de hand was: het spel was gedaan. Iedereen had alleen nog wit. Er kon alleen nog gewist worden. En even later was alles ook weer wit.
⁂
Ik onthoud, buiten wat er in het Belgische “domein” gebeurde: de immense vlag van Oekraïne die eerste nacht bijna helemaal verdween en maar een derde zo groot terugkwam, en op het einde nog veel kleiner geworden was. De hilarische verwoede pogingen van Canada om een correct blad op hun klein vlagje van dag 1 te tekenen (en die keer dat Duitsland op een halve minuut een perfect blad onder de Canadese vlag in Duits territorium tekende, in het vlak van de tweede dag). De nachtelijke raids van Franse streamers en van The Void (met vooral de heerlijke verminking van de Amerikaanse vlag de eerste nacht, eerst naar zwart en dan naar een nachtmerrie-wezen, en het enorm ENOUGH toen het veld voor de tweede keer verdubbelde, waar tot op het einde een nachtmerriewezen bleef). Het gevecht om de Israëlische vlag te tekenen, dat de avond en nacht van de eerste dag definitief verloren is toen er gewoon een Palestijnse vlag is over getekend. De minuscule amogu’s die overal opdoken, en de enorm grote de tweede dag die een paar keer van geslacht veranderde. Dat r/fuckcars er zo lang zo ongeschonden is blijven op staan, en de autostrade die van op de parking vertrok. De groene lijn die van Gamestop vertrok en bijna helaal rond en tussen de tweede kant van het canvas slingerde. De linkeronderhoek, gekoloniseerd door de Franse streamers, en het epische gevecht met de slechte Spanjaarden en hun bots, en met “BTS” (eigenlijk opnieuw de Spanjaarden en hun bots, en een hele resem Amerikanen en anderen) in de laatste uren. De enorme eensgezindheid en discipline van de Turken — Atatürk die er op geen tijd stond was ongelooflijk om zien. Hoe de (toegegeven) saaie vlaggen alsmaar interessanter en beter werden ingevuld met typische zaken voor het land: de wereldbekersamenwerking tussen Brazilië en Argentinië, Maradona en Ronaldo tussen Portugal en Argentinië, de kevers en de handen van Mutti bij de Duitsers, minuscule Beatles en Dr Who en London Eye en een Bobby en thee bij het VK (en de leutige Yorkshire tea er net onder — ik verdenk er Spiffing Brit van).
Veel te veel om op te noemen. Ik heb er dagen en nachten mee meegeleefd.
Dit was het resultaat net voor de witte pixels alles geleidelijk aan uitwisten:
Negen kansen op tien maken ze er natuurlijk een NFT van, zucht.
Ik persoonlijk wacht op een nieuwe versie van dit:
