• Old skool website

    Ik vergeet dus altijd wat er precies waar staat in den hof, en dan moet ik terug gaan kijken naar mails, of naar foto’s van etiketten, of naar dingen die ik er ooit over geschreven had.

    Ik was dat zeer hard beu, en dus heb ik er een klein websitetje voor gemaakt:

    Het was al even geleden, maar het is een website geworden met niets van CMS of zo. Gewoon manuele html en een klein beetje css. Geen beelden, op een paar svg’s na.

    Het zijn maar een paar pagina’s, maar ik werd er een beetje content van. Terug naar –ik kan er met mijn hoofd bijna niet bij– een kwarteeuw geleden, toen ik mijn eerste websites maakte. Natuurlijk was er toen nog geen svg, of css, of zelfs <table>, maar hey. Ik heb er zelfs een <dl><dt><dd> in gestoken. 🙂

  • Een zeer raar gevoel

    Ik word ‘s morgens wakker met het licht rechts van mij, en dat voelt bijzonder zeer raar aan.

    Het is misschien wel veertig jaar geleden dat ik nog zo geslapen heb, van toen ik als klein kind bij mij ouders in bed kroop en dat de vensters ook aan de rechterkant waren.

    En niet alleen dat, maar het bed staat ook tegen de muur op dezelfde manier, en de kamer heeft ongeveer dezelfde vorm en als ik voor mij kijk is het ook wit zoals de kasten in de slaapkamer van mijn ouders. En de aan/uit voor het licht is ook een trekkoord in het midden van het bed.

    Zeer, zeer raar.

  • Er is zo veel goeds te zien

    Ik heb geen boek meer gelezen en geen podcast meer beluisterd (op een minuut of vijf of tien juist voor ik in slaap val) sinds ik niet meer bijna elke dag op het openbaar vervoer zit: als ik niet meer weet wat gedaan, kijk ik naar tv-series en films, en ook daar ga ik nooit rond mee raken.

    Wel een aantal fijne dingen gezien, die soms al lang op mijn radar stonden, soms helemaal onverwacht nieuw, en ook wat dingen herbekeken:

    • Carnival Row: Bright, maar dan 19de eeuw en wél goed gedaan. Police procedural in een wereld waar er elfen en kobolden en dergelijke bestaan, met bijhorend speciesisme en ook nog klassenonderscheid en alles. Zeer goed. Het had een verfilmde reeks van Brandon Sanderson kunnen zijn, ‘t deed mij veel denken aan de drie laatste boeken van Mistborn.
    • The Trip: vier keer zes keer ongeveer hetzelfde — Rob Brydon en Steve Coogan die in prachtige landschappen van restaurant naar restaurant rijden, tegen elkaar op faits divers en stemimitaties uitwisselen — maar zó goed, en zó veel meer dan alleen dat.
    • Babylon Berlin: Berlijn in de jaren 1920 en ook uitstekend zeer goed. Ik zit nog maar aan het einde van seizoen 1 met vooral verschillende vormen van communistische cellen; ik vermoed dat de nazi’s er in het volgend seizoen ook wel zullen bijkomen. Ook wel goed voor mijn Duits wegens geen ondertitels. 🙂
    • The Magicians: ik had de boeken een eeuw geleden gelezen, ik dacht, ik kijk eens of de serie de moeite waard is. Het was raar, want de serie geeft gelijk veel minder context dan de boeken (het hele concept van Fillory, dacht ik, stond redelijk front and center in de boeken; in de serie is het maar voorbij de helft van het eerste seizoen dat het wat duidelijker wordt wat en hoe). Ook daar nog maar het eerste seizoen bekeken, en zeer benieuwd hoe ze het veel meer fantasy-vervolg gaan aanpakken met de Koningen en Koninginnen en alles.
    • Upload: een soort uitgebreide en meer donkere versie van San Junipero maar dan met technologie en wat mysterie en spanning erbij.
    • Westworld: seizoen drie was, mja, tja. Ik hoop en verwacht dat het allemaal kadert in een groter geheel van vijf seizoenen met een allesomvattend verhaal. Op zijn eigen was ik niet 100% overtuigd. Wel pakweg 90%.
    • Tales from the Loop: retrofuturistisch, contemplatief, en zeer schoon.
    • Avatar: The Last Airbender: het blijft uitstekend goed, zelfs na de zoveelste keer herbekijken.
    • De container cup: zeer grappig en zeer spannend en wat moet een mens meer hebben?

    Op de plank voor de onmiddellijke toekomst:

    • Babylon Berlin seizoen 2 en 3
    • The Magicians seizoenen 2, 3, 4 en 5
    • Devs, waar ik goeie dingen van hoor

    En tegen dat ik daar door ben, zijn er ongetwijfeld nog duizend dingen die schrikkelijk interessant zullen zullen zijn. En wie weet hebben we binnenkort ook een abonnement op dat nieuw ding van Disney, waar ook stapels series op zullen zijn.

    En dan begint er een nieuw seizoen met nog allemaal dingen en aargh.

  • RIP Les Dawson

    Hij is al een hele tijd overleden, maar wat een fantastische mens.

  • Fa fa fa fa

    ‘t Is niet evident, uw vingers omtrainen van een kleine blokfluit-van-op-school naar een tenorblokfluit. En ‘t is ook niet evident om uw vingers om te trainen naar dit:

    als ge dit geleerd hebt:

    Maar kijk, ik ga elke dag een tijdje oefenen tot het in de vingers zit, die fa met zeven vingers in plaats van met vijf vingers.

  • Zoeken in software is wijs

    Ik kreeg een hele lijst met vragen en aanmerkingen over een stuk software, en ik ben een uur of twee bezig geweest (met tussen door wel redelijk wat andere vragen en aanmerkingen over hetzelfde stuk software van andere mensen) om het allemaal te beantwoorden en op te zoeken.

    Van zodra iets complex genoeg is, is er vaak meer dan één manier om tot op een oplossing te komen, en ik doe dat eigenlijk wel graag, zo de marges opzoeken van de dingen en rond beperkingen omfietsen.

    ‘t Is eigenlijk wel grappig: de toepassing die we gebruiken is een typevoorbeeld van iets zelfgemaakt door een bedrijf dat gewoon inkomsten moet hebben om geld te verdienen. Er zitten enorm veel features in, waarvan er sommige tot een enorm niveau van detail uitgewerkt zijn en andere er eigenlijk maar schetsmatig in zitten. Er zijn redelijk wat dingen die, als het objectief bekeken wordt, helemaal niet kunnen — dingen zoals drie datumformaten door elkaar (12/5/2020 kan nooit ingegeven worden, bijvoorbeeld: het is soms 12-05-2020, soms 05-12-2020 en soms 12/05/2020), dingen zoals één klik die een half uur werk kan ongedaan worden omdat het beschouwd wordt als een cancel, of dat ge uzelf met één klik administrator-af kunt maken waardoor er geen admin meer is (“by design”) maar tegelijkertijd ook een zeer alarmerende individuele “ZIJT GE WEL HELEMAAL ZEKER??” voor het verwijderen van dingen die vaak met hele bossen moeten verwijderd worden.

    Ik kan mij inbeelden dat een klein team ontwikkelaars dag in dag uit bezig zijn aan het werken aan featured die voor één heel grote of een reeks middelgrote klanten absolute must-haves zijn, met tegelijkertijd een alsmaar groeiende backlog van “ja, we zouden dat eigenlijk feitelijk dan eens moeten serieus aanpakken, maar we hebben nu geen tijd”-tickets.

    Ik kan mij inbeelden dat er ergens iemand al een tijd aan het zeggen is dat het misschien beter eens helemaal opnieuw van nul af aan zou moeten geschreven worden, en dat het dan allemaal veel en veel beter zou zijn, maar dat iemand anders zegt dat het enige effect van een compleet herschrijven is dat er veel werk in kruipt en dat best case er feature parity is met wat er nu al is, en dat het dus niet de moeite is om dingen te doen die klanten niet zullen zien.

    Ach ach.

    Tjaha.

    Ik kan het mij zeer goed inbeelden.

  • Plantendag

    De planten die ik op het interwebs besteld had, zijn vanmorgen toegekomen. Ik heb ze allemaal geplant, en ik ben bijzonder benieuwd wat ze allemaal gaan doen.

    Op het eerste zicht: de clematissen zijn nog maar net geplant en op een halve dag hebben ze al scheuten gekregen. En de edelweiss zien er gewoon dood uit.

    We (ik zeg “we”, ik bedoel “iemand anders dan mezelf”) gaan moeten naar de winkel gaan om een systeem om de klimdingen te begeleiden. Ik denk in eerste instantie aan oogjes die ik met een plug in de muur ga vijzen en daar een niet-roestende draad door ga trekken.

    Of misschien kijk ik eerst nog eens rond op het internet wat ze daar zeggen.

  • Een zondag die een zondag is

    Ik blijf het zeer zeer wijs vinden, weekends waar ik geen werk voor het werk heb.

    De afgelopen paar maand tot vorige week heb ik telkens tijdens het weekend dingen overgetzet van één programma naar een ander programma, en dat is niet erg intellectueel zware arbeid, maar ‘t was toch wel iets waar ik elk weekend uren aan een stuk mee bezig was.

    En nu dus niet meer.

    Heerlijk.

    Ik moet ook mijn efforts niet meer ingeven in een database waar ik lijn na lijn met de hand moet ingeven — ‘t is tegenwoordig gewoon slepen naar een kalender, en ge kunt u niet inbeelden hoe enorm veel gemakkelijker dat is.

    Dus de zondag is helemaal leeg. Ik kan een beetje in den hof putteren, en wat naar series kijken, en ‘s avonds met ene gerust hart in bed kruipen.

    Ik kan het iedereen aanraden.

  • Verbouwingen: de slaapkamer: in gebruik!

    Het is geleden van februari, denk ik, dat we nog in onze slaapkamer geslapen hebben, maar ziet!

    Er liggen nog dingen op de vloer omdat we gaan vermijden er te veel op te lopen voor het moment, maar hey! We kunnen weer slapen in ons bed! En Zelie kan weer zonder zorgen tot een stuk in de nacht lawaai maken in haar kamer!

    Ik ben niet zeer gerust in het bed wegens zelf weer in elkaar gestoken en niet alle poten staan vastgevezen — we zullen wel zien hoe het gaat. Ook gemerkt dat het bed zelf eigenlijk helemaal niets van ondersteuning of zo geeft: het is gewoon een kader op poten dat rond de lattenbodem staat. We hadden het even goed niet kunnen terug in elkaar steken, tsk.

    En natuurlijk zijn er nog allerlei dingen te doen in de slaapkamer:

    • kasten bij Ikea kopen: online deel al gedaan, wat niet beschikbaar was in de winkel kopen en afhalen een paar dagen voor de online bestelling toekomt
    • kasten in mekaar steken en aan de muur bevestigen
    • extra Frankensteinkast voor bovenop de kasten aan de muur laten maken van het skelet van extra kasten die we gekochte hebben
    • (zware donkerrode fluwelen) gordijnen ophangen
    • behang aan de ene muur doen (zeer donkerblauw met grote bloemen)
    • andere muren schilderen (donker donkerblauw)
    • plafond schilderen (goudkleurig)
    • plinten installeren

    Het is wel allemaal wat gepuzzel, want de kasten gaan binnen minder dan een maand toekomen, en ik zie die plinten en de muren en het plafond — dat eigenlijk allemaal vóór de kasten zou moeten klaar zijn — nooit tegen dan in orde komen.

    Maar bon, we zien wel.

    En als het allemaal gedaan is, ziet de slaapkamer er ongeveer zo uit (met denk ik allemaal familiefoto’s in antieken kaders aan de rechtermuur):

    Dat bed is wel afgrijselijk natuurlijk, in die omgeving. Gewoon een bak laten maken, denk ik. Dat zal in alle geval veel goedkoper zijn dan een bed van door de tweeduizend euro.

  • Aankopen, aankopen

    Hoera! Ik kreeg een mail dat de planten die ik op het internet gekocht heb, vertrokken zijn bij de internetwinkel en dat ze dus gaan toekomen één dezer!

    (‘t is een Belgische internetwinkel, don’t get yer panties in a bunch.)

    Ik heb gekocht: een witte regen! Een vuurdoorn! Drie clematissen! Drie geitenbaarden! Drie edelweissen! De witte regen om de muur in de ene hoe te bedekken die helemaal in de zon zit en de clematis om de andere muur te bedekken die niet helemaal in de zon zit (want de soort die ik gekocht heb, blijft ook in de winter groen). De geitenbaarden om de gaten op te vullen aan de achterkant van waar het half in de schaduw is. En de edelweissen want waarom niet en ook wel omdat ik iets wil waarvan het blad in de winter niet doodgaat?

    En behalve dat: we hebben een deel van onze kasten gekocht bij Ikea. “Een deel van”, omdat niet alles op voorraad was. Ze hebben het daar niet gemakkelijk bij Ikea heb ik de indruk, want de helft van de tijd is de helft van wat er in de boodschappenmand zit niet op voorraad, en ‘t is elke keer een andere helft.

    Enfin bon, we zijn voor de bestelling gegaan en we zullen wel zien wat er dan toekomt en hoeveel we dan nog van wat moeten bijbestellen. Sandra gaat zich morgen bezighouden met de productcodes in de bestelling vergelijken met de lijst van wat er op de factuur staat. (Want ha ja, er is een bestelling geplaatst, die bestelling heeft niet alles van de lijst besteld, en ge moet niet denken dat er ergens een overzicht is van wat er niét besteld is natuurlijk.)

    En voor de rest heb ik ook een blokfluit gekocht op het internet.

  • Ik heb geen last, ik

    Het kan niet zijn dat ik de enige ben die helemaal content is met de situatie zoals ze nu is, toch?

    Ge kunt u niet inbeelden hoe fantastisch het is om mensen te kunnen spreken zonder ze in het echt te moeten meemaken. Om niet in ruimtes te moeten zitten met andere mensen, maar om ze gewoon op een scherm te kunnen zien of horen.

    Huidhonger, hoor ik wel eens vallen. Ik heb het omgekeerde, al heb ik er geen term voor. Een eindelijk-geen-huid-meer-gevoel of zo. Heerlijk.

    Ik moet mijn huis niet uit, ik kan gewoon blijven zitten, en sociale interactie kan helemaal op mijn eigen voorwaarden. In peignoir op een gemakkelijke bureaustoel.

    Voor mij mag het vanaf nu altijd zo blijven.

  • The commute trap

    Een collega had het erover: dat niet meer met de trein naar het werk gaan, op een bepaalde manier eigenlijk een soort valse tijdwinst is.

    Het voelt niet altijd even hard aan dat ge meer tijd hebt om te leven (ge slaapt gewoon wat meer). Maar aan de andere kant hebt ge wel minder tijd: ik lees geen boeken meer, ik luister niet meer naar podcasts (op een minuut of twintig in bed na), ik doe geen kruiswoordraadsels meer.

    Ik kijk wel meer naar series en films. Er is heel soms werk dat ge met een halve aandachtsspanne kunt doen, maar ‘t zijn vooral de momenten dat ik anders in het vervoer zou zitten ‘s avonds.

    En dat geeft dan dit:

    De blauwe bolletjes tonen een cumulatief totaal van het aantal films en afleveringen van series die ik vorig jaar zag; de oranje bolletjes zijn dit jaar. De oranje stippellijn is waar ik uitkom als ik verder doe gelijk ik nu doe.

    Tja.

  • WordPress

    ‘t Was al eens lang geleden dat ik nog eens WordPress-dingen gedaan had voor serieus.

    En ‘t is echt wel indrukwekkend, hoe het tegenwoordig proper in mekaar zit, die block editor.

    Dit weekend één ding gemaakt, deze week eens kijken naar een ander ding, om er dan volgende week knopen over door te hakken.

    Het wordt een afweging van dingen proper te doen of dingen pragmatisch te doen. Ik ben met het ouder worden alsmaar meer gewonnen voor het pragmatische, maar het mag ook niet vies worden natuurlijk.

    Afijn. Onderzoek, onderzoek.

  • Data-integriteit, ‘t zijn dingen

    Jaja. Er zijn soms dingen waar ge honderd procent zeker van zijt, gelijk dat het verleden na een tijdje niet meer zal veranderen.

    Zo gelijk dat ge met tien man elk in een boekje schrijft waar ge naartoe geweest zijt in een week. Zo van “ik ben maandag over en weer naar Londen gegaan met de trein en donderdag naar Moskou gevlogen”. En dat dan iemand anders op het einde van de maand alle boekjes in een groot boek overschrijft, zodat we weten hoeveel kilometers we allemaal samen met den auto gereden hebben en hoeveel vliegtuigtiketten er gekocht zijn en alles.

    Een groot gemak! Alles staat schoon bij elkaar! Alles is samen te vatten!

    …en dan kijkt ge een jaar later naar de totalen in het grote boek en naar de totalen in de kleine boekjes, en dat blijkt dat niet te kloppen.

    Ah ja, hoort ge dan, eigenlijk was er geen budget meer om Joris met de trein naar Londen te sturen, en dus hebben we die pagina uit zijn boekje gescheurd. En eigenlijk was het beter Myriam geweest in plaats van Jacky die naar Moskou ging, dus hebben we dat in het ene boekje uitgescheurd en in het andere boekje bijgeplakt.

    Ja maar, voert ge dan zwakjes aan, nu zit ik met een gat voor Joris en Myrian waar ze zogezegd niets gedaan hebben, en heeft Jacky op één dag zowel het vliegtuig naar Moskou als naar Los Angeles genomen.

    Aaaargh!

    Ik heb, mutatis mutandis, een gelijkaardige situatie. May you live interesting times, gelijk dat ze zeggen.

  • Zozozozondag

    Ik was het al een beetje gewoon geworden, de zondag.

    Opstaan, data beginnen overzetten van één systeem op het werk naar een ander systeem, terwijl ik ondertussen naar Netflix kijk.

    Dan avondeten, en dan naar De Mol kijken.

    En dan nog wat rondlummelen op de computer en juist voor ik naar bed ga, een stukje data van het nieuwe systeem in het oude systeem steken.

    Maar kijk: er zijn geen zekerheden meer. Het oude systeem is voor een groot deel vervangen door het nieuwe systeem en ik heb dus mijn zondag weer helemaal voor mij. En De Mol is gedaan, dus ik weet niet goed meer wat gedaan.

    HA!

    Natuurlijk dat ik weet wat gedaan: rondlummelen op de computer en Netflix kijken. ‘t Zal wel zijn.