De tuinaannemer heeft een startdatum gegeven voor de werken: 3 juni. We gaan wel vragen om op 5 juni te beginnen, dan heeft Zelie haar eerste examen achter de rug, maar toch: het is begonnen. Er zal parkeerplaats aangevraagd worden bij de stad en dan zullen er mensen staan en zal er aarde en stenen en gerief binnengebracht worden en iets later ook planten en gerief en dan zullen we een tuin hebben.
Enfin ja, een paar jaar later en met goede verzorging zullen we een tuin hebben, hopelijk.
Maar we zijn dus begonnen. En dan komt de meneer van de badkamer kijken, en dan krijgen we een offerte voor het dak en dan moet er nog een komen voor de gevel en dan aaargh nog zo veel dingen te doen.
Nog eens van fietssaga? Och toe ja, nog eens van fietssaga.
Ik kreeg net een telefoon van een meneer van bij de velomaker. Dat ze op mijn velo Alle Testen Van De Wereld hadden gedaan en dat hij kapot was. Er zit een sensor in de motor en die sensor is kapot en daardoor gaat de motor alsmaar rapper als ik niet trap. En valt hij uit als ik wel trap.
Ik ben het daar niet mee eens. Ik heb mijn velo binenngestoken met een kapotte batterij maar met een perfect werkende motor. Een paar weken later was de batterij zogezegd gerepareerd maar bleek ze toch niet gerepareerd te zijn en heb ik de velo de dag zelf dus weer binnengestoken.
En dan een paar maand later krijg ik een velo met een nieuwe (tweedehandse) batterij, maar met een kapotte motor. En steek ik de velo meteen wéér binnen. En nu dit.
De meneer aan de telefoon wist ook niet veel meer, want “de werknemer die aan uw fiets gewerkt heeft, werkt hier niet meer”. En ze hebben naar Koga gebeld maar daar konden ze blijkbaar ook niet helpen, want op de diagnosetest en alles, leek alles in orde te zijn en was de sensor wel degelijk OK. Maar in het echt werkte het niet, en als ze er een ander wiel op staken dan werkte het wel en dus ligt het aan de motor (?) en kunnen we er niets aan doen.
Wat ik daaruit onthoud: de motor was niet kapot in februari, toen ik hem binnenstak in de winkel. We zijn nu mei, en de motor is wel kapot.
Als de motor zou kapotgegaan zijn terwijl ik er op aan het rijden was, zelfs al was dat een week nadat ik er mee thuisgekomen was, zou ik gevloekt hebben maar er verder niet veel aan kunnen doen hebben.
Zoals de zaken nu staan, heb ik geen goesting om te betalen voor een nieuwe motor of een nieuwe velo. Er was niets mis mee behalve dat hij een een nieuwe batterij nodig had (en ketting en tandwiel, maar dat doet niets terzake). Ze hebben hem kapotgemaakt ergens in de drievier maand dat hij daar gestaan heeft.
“Goede leerkrachten mogen niet gedemotiveerd raken door enkele collega’s die hun werk niet aankunnen,” lees ik in De Standaard.
Het is een oud zeer: het is quasi onmogelijk een leraar aan de deur te zetten. De exacte volgorde en regels ken ik niet, maar het is iets in de zin van als er een slechte evaluatie is, dan moet er minstens een jaar over gaan vóór er een tweede evaluatie is, en als die ook slecht is, dan kan er een blaam volgen, en na drie keer een blaam is er een waarschuwing, etcetera, etcetera.
Er zijn zeer goede leraars. Natuurlijk zijn er zeer goede leraars. En er is een grote groep adequate leraars. Die het noch uitstekend, noch abominabel slecht doen.
Maar er zijn ook serieus slechte leraars. Altijd al geweest. Uit de aard der dingen, gaussverdelingen en zo.
We leven in een tijdsgewricht dat het op school niet zo evident is als leraar, om allerlei redenen. En als er dan slechte leraars blijven rondlopen op school, dan wordt er met de toekomst van kinderen gespeeld.
En ‘t is niet alsof het beperkt blijft tot school: op de universiteit zijn het ook soms dingen.
Niet dat ik een oplossing weet, behalve het beroep van leraar weer zo aantrekkelijk maken dat de allerbesten leraar willen worden. En het beroep van leraar terug doen focuseren op, kweetniet, voornamelijk lesgeven in plaats van al de andere zooi die er nu bij komt.
Untergunther – Restoration of the Pantheon clock The Untergunther is a French team whose activity is to restore the invisible parts of the heritage in total clandestinity. In November 2005, the Untergunther infiltrated the Pantheon of Paris and, with the help of the professional clockmaker Jean-Baptiste Viot, started to restore the abandoned monumental 1850 Wagner clock before its irreversible state of defacement.
The ‘Dark Ages’ Weren’t As Dark As We Thought | Literary Hub So great is the weight of “the Dark Ages” on our shoulders that it is almost impossible not to think of the makers of this wonky church slithering about on the mud floor cursing the way the roof was leaking and how nobody could design a door that shut properly, resigned to the occasional fiasco when the walls would simply fall in on the gurning, fur‐clad, battle‐axe‐wielding communicants. In practice, these now non‐existent buildings would have been extremely beautiful—drawing on Roman and Byzantine models, and stuffed with all kinds of wonderful stuff from the Roman Empire which now no longer exists.
Tibetan Musical Notation Is Beautiful | Open Culture The examples of musical notation you see here came from the appropriately-named Twitter account Musical Notation is Beautiful and typeface designer and researcher Jo De Baerdemaeker. At the top is a 19th century manuscript belonging to the “Yang” tradition, “the most highly involved and regarded chant tradition in Tibetan music,” notes the Schoyen Collection, “and the only one to rely on a system of notation (Yang-Yig).”
Why Designers Should Understand Code – Prototypr Every now and then, it’s common to find designers getting angry with developers. This often happens when developers miss some details which they might consider as minute but of great importance to the designer. Things like the right alignment of a button which developers may not pay attention to are some of the features designers deem critical to their UX. This makes such negligence too far down the backlog for comfort. As a designer who has experienced the world of developers, I can say that the reason I think we get so angry them is mostly because we don’t understand their world. This applies also to developers who easily get angry with us designers because of their lack of understanding of design.
Ik ben aan een project aan het werken en het loopt allemaal wel.
Normaal heb ik bij projecten, of ze nu groot of klein zijn, altijd wel het gevoel dat het op een redelijke tijd zou moeten kunnen gepiept zijn.
Hier is het de eerste keer in vijfentwintig jaar of zo dat ik het gevoel heb dat dit een project van jaren zou kunnen zijn waar we met tientallen mensen op zouden kunnen werken.
Niet dat het een in volume zo enorm grote toepassing is met honderden schermen of zo, maar wel omdat het zó complex is en het zó juist moet zijn.
Ik heb mijn best gedaan, maar het is de laatste tijd weer aan het mislukken: op tijd gaan slapen en genoeg slapen.
Vanmorgen was het al licht tegen dat ik in bed zat, en ‘t is de schuld van Netflix: beginnen kijken naar Zone Blanche, en blijven kijken tot het eerste seizoen gedaan was.
Ik zit nu aan seizoen twee aflevering acht, en dat wil dus zeggen dat het nog een uur of twee drie is. Maar het is al twintig voor elf, en ik zou eigenlijk al in bed moeten kruipen.
Het is wachten, tegenwoordig. We zijn er klaar voor, de lening is goedgekeurd door de bank, het is redelijk duidelijk wat we willen, we weten met wie we het willen doen.
Nu nog in gang schieten.
Ik herinner mij een schrijnwerker die letterlijk jaren op zich liet wachten. Hopen dat het niet hetzelfde wordt, ‘t zou fijn zijn als er nog een aantal kinderen thuis wonen als het huis uiteindelijk in orde zal zijn.
Dat doet altijd raar, als verre familie u contacteert. Ik had een tijd geleden een gesprek met een neef in de derde graad (de achterkleinzoon van de zus van mijn overgrootmoeder), en ondertussen weet ik allemaal mensen in Brazilië en Mexico en Amerika en Israël en Engeland en Rusland en Australië en alles die eigenlijk familie zijn. Ver, daar niet van, maar wel ergens familie.
Ik heb ze nooit vanzeleven gezien, Larissa. Toen ik klein was, wist ik vaag dat ze bestond. Ik heb nooit anders geweten dan dat nonkel Felix niet meer samen was met zijn vrouw. De vrouw kan ik mij nog wel voor de geest halen (het is ondertussen al misschien wel veertig jaar geleden, after all), maar het is pas later dat ik hoorde dat hij twee kinderen had, en dat die in de Verenigde Staten zaten.
En nóg veel later dat Internet uitgevonden is en voldoende uitgebouwd en gevuld was om er dingen op te vinden.
Kijk, dit is mijn grootvader met naast hem de vrouw van nonkel Felix en op de grond van links naar rechts Laura (Larissa), mijn vader, en Claude, de broer van Larissa.
Ik heb Claude op een blauwe maandag gevonden op Facebook. Ik verschoot mij een ongeluk: hij leek als twee druppels water op zijn vader. Hij is kort nadat ik hem vond, gestorven. Vies.
Larissa zit niet op Facebook. Voor zover ik zie, leeft ze nog: ze moet 75 zijn, ze woont in New York, maar ze zit ook regelmatig bij vrienden en kennissen over de hele wereld — onlangs nog bij Christian Louboutin in Lissabon.
“Costumier to the stars” begot. Of deze, “130 Fabulous Faces” door Leee Black Childers:
Het geheel is een who’s who van New York in de jaren 1970 — Larissa is nummer 53. Wat een gezelschap om tussen te staan! En wat een omschrijving van Larissa! Hoe fantastisch moet dat niet geweest zijn! En hoe enorm veel spijt heb ik dat wij ze nooit gekend hebben!
Ik copy-paste de tekst van Lee Childs even — de enige versie die ik ervan vind, staat op Facebook, en ik heb meer vertrouwen in de staying power van dit weblog dan die van Facebook:
David Johansen: lead singer of the New York Dolls. When they broke up, he worked briefly solo before changing miraculously into Buster Poindexter and then morphing into a film star (“Scrooged,” “Car 54, Where Are You?”). Got wise to himself and reformed the Dolls with surviving member Sylvain Sylvain. (#22)
Divine: legendary drag film star of John Waters classics — “Pink Flamingoes,” “Hairspray’” etc. Died in a Hollywood Hotel room, 1986.
Danny Fields: a true rock legend and survivor. Publicist for Jim Morrison, manager of The Stooges and then, The Ramones. Living in Manhattan.
Donna Jordan: model and Max’s scenester. Married and divorced successfully, now living privately.
Ahmet Ertegun: one of the great robber barons of the recording industry. Wielding immense power wisely, he discovered and guided the careers of numerous musical sensations. Died 2006 after a fall at a Rolling Stones concert.
Paul Stanley: Kiss. After looking like this for years, he and his band-mates removed their distinctive make-up, but put it right back on again.
Sable Starr: with her sister, Coral, and friend, Lori Lightning, ruled the L.A. groupie scene of the 1970’s. If you so much as played the kazoo, these girls would hunt you down. Eventually moved to Northern California for marriage, kids, and a quiet life. Died of brain cancer, 2009.
Miki Zone: with his band, The Fast, and his perfect imitation of Gene Pitney, became well-known and much loved in New York City. An early AIDs victim.
Ekaterina Sobechenskaya: a.k.a. Larry Ree. Over six feet tall, this great drag performer mastered a physically impossible feat for a man, — dancing en pointe. Suicide in 1998.
Ron Asheston: The Stooges. Still performs occasionally returning home to Detroit and his Nazi memorabilia.
Robert Mapplethorpe: seemingly shy and obviously beautiful, he became an acclaimed photographer arousing much controversy over his homosexual pornographic/S&M images. He died of AIDs before seeing his art vindicated in court.
Paul McCartney: Beatle who was widowed, knighted, and duped by a one-legged ex-“model” in that order. Money don’t make you happy, and apparently it also don’t make you smart.
Patti Smith: Here seen in a pink afro wig she thought made her look like Bob Dylan. Phenominally successful rock performer, widowed by Fred “Sonic” Smith.
Pristine Condition: one of the infamous Cockettes, an outrageous San Francisco based drag theatre troupe. Died of AIDs in the 1980’s.
Lou Reed: started out with Andy Warhol’s Velvet Underground. Gained solo notoriety after many ups and downs. Can still be spotted scuttling about Greenwich Village.
Rosie Ross: One of the original Stilettos (with Debbie Harry (#82) and Elda Gentile). Ex-bull dike who moved to Berlin and became a hausfrau.
Tim Hauser: Creative brains of retro quartet, The Manhattan Transfer.
Richard Hell: Television, The Heartbreakers, The Void-Oids. Added his unique genius to each of these groups before quitting them in a huff. Happiest amongst his thoughts.
Ian Hunter: Mott the Hoople, and somewhat surprisingly a major influence on punk. Performed also with Mick Ronson (#127).
Jimmy Destri: keyboards for the hugely popular pop band, Blondie.
Tally Brown: extremely eccentric underground actress with numerous appearances in numerous films you have never seen. Quirky, rebellious … dead.
Sylvain Sylvain: The New York Dolls. Cute, bouncy, smart. Back with the New Dolls thank goodness.
John Collins: with rock group bearing his name. a staple at Max’s and CBGB’s.
Daniella Parma: exotic part-nanny to Zowie Bowie, part-nanny to Angela Bowie (#115). Snagged an Arab sheik — happy, happy, happy.
Viva!: Warhol Supersar. “Lonesome Cowboys”, others. 26 & 27. Billy & Bobby (or Bobby & Billy) Alessi: Long Island twins with one hit album, “Alessi.”
Maria Smith: Warhol Superstar who went on to legitimate films. “Lords of Flatbush’, “The Incredible Shrinking Woman.” Sister of Geraldine (#59)
Anthony Zanetta: president of MainMan, portrayed Andy Warhol in “Pork”. Now a bedroom designer.
Alice Cooper: Burst upon the New York scene upstairs at Max’s. Much gold and platinum followed. Currently playing golf.
Allan Paul: the sexy one in Manahattan Transfer (translate: ripped undershirt). Original Teen Angel in “Grease” on Broadway.
Jim: a roadie. can’t live without them, but it’s better if they’re cute!
Richard Robinson: nice guy, rock pioneer. Wrote books, produced Lou Reed, became a magician. Married to #35 for reasons known only to him.
Brian Eno: enigmatic, Roxy Music, genius.
Lisa Robinson: Mrs. Richard (#33). Ruled over the legendary (we will never see its like again) “Rock Scene” magazine. Now writes for “Vanity Fair” and counts her money.
David Bailey: At the time of taking this picture, the great British photographer had navy blue hair, rather ahead of his time for 1971, what?
Jimmy Page: Yardbirds, Led Zepellin. Survived, despite all the weird legends.
Dee Dee Ramone: Ramones, and speaking of urban legends, he took the “bad boy” throne from the likes of Iggy Pop and Johnny Thunders. OD’d in California.
Joey Ramone: Ramones’ lead singer and ultimate symbol. Truly weird. Died of cancer in 2001.
Keith Moon: the loon. Great drummer (The Who) and every naughty boy’s hero. Legend has it that he spent his last afternoon super-gluing the luggage to the carousels at the airport. Then he OD’d.
Eric Emerson: Warhol’s exhibitionist, “Lonesome Cowboys.” Famously gave a real blow-job at the premiere screening of Warhol’s film, “Blow Job.” And he got more applause and attention. No one knows if the truck hit him or he hit the truck. Goodbye.
Ruth Karsh: famous for being old. Her glitter and “found” clothing brightened many a night. If she’s not dead, she’s in the Guiness Book of Records.
Andy Warhol: You knew he had to be here. Arguably the most influential force in art and culture of his century. After surving a near fatal assasination attempt, he needlessly died after minor surgery.
Shayne Harris: drummer for Luger. Am I a boy or am I a girl? Couldn’t decide, so he moved to Florida.
David Cassidy: Tried to be dangerous, never got the knack. Whoever cast The Patridge Family was a genius.
Jane Forth: Andy Warhol was so glad to find her; finally a real girl who looked like a drag queen! Hypnotic actress of “Trash” and a baby with Eric Emerson (#41).
Lewis Furey: Smart, androgynous song-writer/tease (“The Hustler’s Tango”). I recently found him in the 99 cent bin (the album, not the boy.)
Amanda Lear: Statuesque muse for Dali(#49) and Bowie (#78). Lots of unneeded gossip about whether she was male or female. Laughed it off and moved to France where, presumably, they don’t care.
Salvador Dali: Surreralist genius or charlaton. Certainly eccentric as all get-out. Died after mysterious fire in Spain.
Prindeville Wells: beautiful half-caste actress for Warhol and underground theatre. Major penchant for booze and pills, so naturally went on to Wall Street carrer.
Patti D’Arbanville: In Warhol’s “Flesh’, then Hollywood success, “Boys Next Door”. Embarrassing trivia: Cat Stevens wrote “Lady D’Arbanville” for her.
Pat Lorenzo: The Poppees. Around this time, small time money men were moving in on the band scene. Poor Pat was a victim.
Truman Capote: “In Cold Blood” made him and supposedly killed him. His downward spiral was much chronicled and much enjoyed. Died in California while trying to squeeze into his smimming trunks.
Simon Turner: 1970’s British teen idol. After “bumming” around with the Bowies, he made a mark as musical director for Derek Jarman’s films.
Larissa Jarzombek: It is said that a long, long time ago, there was a vacant lot on Park Avenue South with a lady sitting demurely at a table in the middle sipping a glass of wine. So they built Max’s Kansas City around her. She remained there for years, but also became a successful designer.
Rod Stewart: First Small Faces, now a crooner.
Marianne Faithfull: “As Tears Go By’ — then Mick Jagger brought real tears, overdoses, rejection, and oblivion. Until one day, she got a good grip on herself and became a much respected singer and performer. Sometimes, there is a happy ending.
David Essex: So very, very cute. Films, hits, but not to be. Stars in London West End musicals successfully now.
Geraldine Smith: sister of Maria (#28). Crazy, flamboyant trouble maker. Given credit for instigating most of Andrea Feldman’s (#89) antics. Did “Flesh” “Bad”. Now, get this! — a youth couselor.
Jonathan Richman: Modern Lovers. Currently raking in a fortune on the solo (only him, a guitar, and a tiny amp) circuit.
Lizzie Mercier: French. Came to New York, everyone fell in love with her and then went back to France. Died of leukemia.
Chris Franz: the Talking Head everyone was sure was gay. Married Tina Weymouth and formed the Tom Tom Club. So there.
Peter Brown: The Beatle’s business manager and friend. Now in New York, producing hit musicals, having lavish parties, and behaving impeccably.
Howard Bowler: The Marbles. Everyone still agrees that they should have been the next pop sensation to emerge from the CBGB’s scene. But no.
Cindi Lang: Model/Groupie. She just couldn’t have been as evil as everyone says. It’s too late to ask Sid and Nancy.
Allen Ginsberg: certainly the most well-known beat poet, “Howl”. Died 1997.
Holly Woodlawn: First stanza of “Walk on the Wild Side, followed by Jackie (#92) and Candy (#99). Her performance in “trash” was praised. Once impersonated the French ambassador’s wife to cash checks, got arrested, thrown into the Women’s House of Detention, quickly transferred to the Men’s House of Detention. Now in L.A.
Lesley Gore: “It’s My Party (And I’ll Cry If I Want To)” followed by the great women’s anthem, “You Don’t Own Me.” After which she came and went and came and went and went.
John DeSalvo: Tuff Darts. Too nice for rock and roll. Every diva’s boyfriend. Still an easy mark if you need money.
Lenny Kaye: A lot of these faces owe him a lot, not least of which is #13! Now the star he deserves to be.
Tom Verlaine: Televsion. Camera shy introvert who took his name from a dead French poet.
Elvis Presley: All things considered, he might have been better off still driving a truck. Died 1977.
Kathlyn Black Stone: my mother. Come on, I had to put my Mom in, BUT she did at least do a number of hilarous rock reviews for Rock Scene magazine. Died 1996.
Anthony J. Ingrassia: playwright, literally larger than life. Created and directed Andy Warhol’s “Pork” to much moral outrage in London. Died in 1997, weighing over 650 pounds.
Wayne County: Georgia drag queen. Came to New York and recorded. Went back to the farm.
Mick Ralphs: After his fear of flying caused him to leave Mott the Hoople; thus inspiring the hit “All the Way from Memphis.”, he got over it, and joined Bad Company. Bad move.
John Lennon: Assisinated in New York City in 1981. Left us with Yoko.
David Bowie: Here he is as he appeared before being inspired by the Warhol crowd into becoming Ziggy Stardust. After that, he tried a few more looks.
John Waters: Not a bad career for a boy from Baltimore. “Pink Flamingoes” “Cry Baby” — so many movies, and now “Hairspray” is on Broadway!
Jane Hutcherson-Simpson: Kentucky cheerleader, lost her virginity to the civics teacher, married and divorced the richest boy in town, had a son named Rocky — and went on to scandalous adventures with #29, 49, 75, 78, 87, & 115.
Toby DuPrey: The Mumps. Too cute to be innocent (like all Toby’s).
Debbie Harry: Blondie (the group). Waitress, hairdresser, bad girl. Put them all together and what have you got? The Rock and Roll Hall of Fame!
Mick Jagger: started out as a joke, ended up as a joke — and had a hell of a time in between.
Cyrinda Foxe: Oklahoma runaway, bleached her hair, painted her lips black, hung out with Andy Warhol, married #1, divorced, married #129, divorced. Wrote memoirs with #3. Died of a brain tumor.
Robert Gordon: Tuff Darts. Then solo rockabilly. Bruce Springsteen wrote “Fire” for him.
Michael Gray: Teen idol of 60’s and 70’s TV. Hope he found a rich husband or wife.
Cherry Vanilla: Pork in “Pork” in London. Groupie, poet, publicist for MainMan, RCA recording artist. Lots of high highs and low lows. Now in L.A.
Iggy Pop: Living legend. Yes, I said living, to everyone’s surprise — after Stooges, MainMan, Bowie, drugs, blood, barf, and peanut butter — he has morphed into one of the strangest looking icons we’ve got.
Andrea Feldman: She couldn’t survive, but definitely earned her place in immortality. After years of bizarre behavior and great appearances in “Trash” and “Heat,” she leapt from a Fifth Avenue window in 1971.
Freddie Buretti: Muse and cosume designer for David Bowie. This silver haired ex-rent boy telephoned in 1977 to say he’d joined the Israeli army for the sex. Died of AIDs.
Jim Clifford: Marbles (with #64). Same story. Should be a rich junkie by now, but instead probably happily married somewhere. You win some, you lose some.
Jackie Curtis: “Flesh” “Women In Revolt” Warhol genius. Playwright, actress, junkie. Old lady dresses, silver painted orthopedic shoes, runs in her stockings, frizzed dyed red hair, silver eye glitter, red lip glitter, rips and safety pins. Laughed: “One day, everyone will look like me!” OD’d in 1988.
Rio Grande: No one knows his real name, where he came from, or where he went. But, he sure was grand!
Michael Dancik: Brooklyn Musician. Gone away somewhere.
Ruby Lynn Reyner: Underground star. Still singing with Ruby and the Rednecks since the days of the Mercer Arts Center.
Jimmy Marcus: The Miamis. Underground theatre and a spell in a Turkish prison.
Jed Johnson: with his twin, Jay, went to work for Andy Warhol and became his lover. Then became a successful interior decorator. Then was killed on TWA Flight #800.
No, it’s not Nico: or Jean Shrimpton, or Marianne Faithfull, or Debbie Harry. It’s a mannequin in a store window.
Candy Darling: the most beautiful of the Warhol drag stars. Tennessee Williams starred her on Broadway as a woman. She died like a star in 1972 from untested female hormones.
PAUL ZONE: The Fast. Brother of #8. Had hit with “Male Stripper.” Now in L.A.
Earl McGrath: wonderful sense of humor, powerful record business clout, good timing and taste. One of the most welcome of the money men.
Jim Bouton: sports star. I put him in to show that I could.
Michael Dean: real bad bad boy of Max’s. His father, Tommy Dean, owner of Max’s warned everyone to stay away with the usual results. After a zillion close calls, he was hustled off somewhere.
Duncan Hannah: super cute, super talented, social climbing painter. Now hanging in many museums.
Johnny Paley: Brother of #114. Younger, straighter. Way cute. The Paley Brothers.
A boy from 53rd and 3rd: one of many such boys from a safer, more innocent, yesteryear. Immortalized by the Ramones song. I paid him with a Slade LP.
Taylor Mead: the first Warhol Superstar. Great comedian, scathing wit, scorching temper. In this photo he is showing off the stitches gained at the hands of a Moraccan hustler. Older and meaner now than ever.
Col. Tom Parker: Savior and destoyer of Elvis Presley. Started out painting sparrows yellow and selling them to suckers as canaries.
Joe Perry: Aerosmith. Contrary to rumor, actually a very nice person.
Peter Frampton: the Face of 1966 with The Herd. Wanted to be taken seriously so he grew a beard, no success, shaved and had best selling album, went back to ugly. Went broke.
Johnny Thunders: New York Dolls, Heartbreakers. Known for the popular phrase “See him before he dies.” Which he did amid very strange rumors in New Orleans in 1991. “You Can’t Put Your Arms Around a Memory.”
Miss Christine: one of the original GTO’s, group founded by Frank Zappa. cute, smart, junkie, OD’d in 1977.
Andy Paley: brother of #105. The Paley Brothers, Sidewinder. Charming, sexy, trashy. Now personal minder for Brian Wilson.
Angie Bowie: Let’s take a vote on who’s the craziest of this whole bunch. We have a winner! Fascinating, rebellious, a true genius who should have risen and risen. Ex of #78. Maybe that had something to do with it.
Gary Valentine: Blondie. The extra blonde?
Rick Derringer: First hit: “Hang On Sloopy” before you were born. Years and years of success have followed (Edgar and Johnny Winter).
Liz Derringer: Married #117. Now divorced and working for Peter Max.
Peter Noone: Herman in Herman’s Hermits. Started out on “Coronation Street”, fluttered many hearts, now works as TV host, mostly.
Geri Miller: Warhol Superstar and giantly siliconed topless dancer. While in “Pork” in London, she was arrested for exposing her breasts on The Mall. “What’s wrong with tits,” she cried, “The Queen’s got ’em!”
Bunny Eisenhower: heterosexual cross-dresser. Tough as nails, rode the New York subway in wig, white ankle socks, and Mary Jane’s.
Richard Lloyd: Television. When he was good, he was very, very good good, but when he was bad he was better. Bleached hair, pink lipstick, hidden knife! A true star.
Lance Loud: The Mumps. Star of first TV reality show, “An AmericanFamily.” Ratings zoomed when he announced he was gay and moving to New York to hang out with #67, 92, & 99. Died of AIDs in L.A.
Janis Cafasso: girlfriend of #112. Until she couldn’t take it anymore. Now married and a designer.
Gene Simmons: Kiss. Same story as #6, except throw in Cher and Diana Ross.
Jacqueline Susann: Although dead already, how could I deny her a place in this company when she had already written all their life stories before they had even lived them (“The Valley of the Dolls”).
Mick Ronson: guitar for #78’s Spiders from Mars. Went solo and with # 19. Died of cancer in 1998.
Suzie Quatro: American girl who became a British rock star. “Can the Can” “48 Crash” Then went on to become Pinky Tuscadero. A shame.
Steven Tyler: Aerosmith. Don’t drink, don’t smoke, what do you do? Wised up after years of self-abuse, divorced #84, and made a comeback.
Roger Daltry: The Who. Great body, great moves. “Tommy” “Lisztomania” Didn’t die and didn’t announce his homosexuality.
Op de Facebooks vroeg Ilse hoe een peetje in 3D te krijgen zodat het in het groot of het klein zou kunnen 3D-uitgeprint kunnen worden.
Er bestaan al lang programma’s waarmee iets 3D kan gerecontrueerd worden aan de hand van foto’s, maar ik dacht, ik kijk nog eens hoe het daar in 2019 mee staat, met CUDA en alles.
En jawel, ‘t staat effektief een heel eind verder. Ik herinner mij dingen die heel erg finicky waren, die eigenlijk alleen maar goed werkten onder min of meer ideale omstandigheden, maar met zeer weinig moeite en onder slechte omstandigheden lukt het tegenwoordig uitstekend om iets eenvoudigs te reconstrueren. Ziet: een kikker op de vloer:
Eenvoudig lukt? Ha! Dan doen we meteen iets ingewikkelders: den hof. Foto’s getrokken in het midden, van alle hoeken, van de eerste en de tweede verdieping aan de ene kant en van de eerste verdieping aan de andere kant en hey presto:
En allemaal met gratis software: Meshroom voor de omzetting naar 3D, rendering in real time in Blender.
Er is wél redelijk wat werk aan dat tweede model — vooral de manier waarop vensters hilarisch verkeerd gaan, ziet er pijnlijk uit.
Ik was op het moment zelf al aan iets anders bezig, maar ik vraag mij af wat de gemakkelijkste manier is om dat in orde te krijgen. Ik denk dat het gewoon van nul af aan beginnen wordt, met de bestaande 3D als referentiepunt. Want de punten zelf gaan editeren: ik vrees ervoor. Dat is zó een soep, als ge dat van dichterbij bekijkt…
