Michel Vuijlsteke's weblog

Tales of Drudgery & Boredom.

  • Larissa

    Ik heb ze nooit vanzeleven gezien, Larissa. Toen ik klein was, wist ik vaag dat ze bestond. Ik heb nooit anders geweten dan dat nonkel Felix niet meer samen was met zijn vrouw. De vrouw kan ik mij nog wel voor de geest halen (het is ondertussen al misschien wel veertig jaar geleden, after all), maar het is pas later dat ik hoorde dat hij twee kinderen had, en dat die in de Verenigde Staten zaten.

    En nóg veel later dat Internet uitgevonden is en voldoende uitgebouwd en gevuld was om er dingen op te vinden.

    Kijk, dit is mijn grootvader met naast hem de vrouw van nonkel Felix en op de grond van links naar rechts Laura (Larissa), mijn vader, en Claude, de broer van Larissa.

    Ik heb Claude op een blauwe maandag gevonden op Facebook. Ik verschoot mij een ongeluk: hij leek als twee druppels water op zijn vader. Hij is kort nadat ik hem vond, gestorven. Vies.

    Larissa zit niet op Facebook. Voor zover ik zie, leeft ze nog: ze moet 75 zijn, ze woont in New York, maar ze zit ook regelmatig bij vrienden en kennissen over de hele wereld — onlangs nog bij Christian Louboutin in Lissabon.

    Ik kom ze wel op de meest onverwachte plaatsen tegen. In een concertreview van Iggy Pop en The Stooges in 1973, bijvoorbeeld:

    “Costumier to the stars” begot. Of deze, “130 Fabulous Faces” door Leee Black Childers:

    Image result for 130 Fabulous Faces By LEE BLACK CHILDERS

    Het geheel is een who’s who van New York in de jaren 1970 — Larissa is nummer 53. Wat een gezelschap om tussen te staan! En wat een omschrijving van Larissa! Hoe fantastisch moet dat niet geweest zijn! En hoe enorm veel spijt heb ik dat wij ze nooit gekend hebben!

    Ik copy-paste de tekst van Lee Childs even — de enige versie die ik ervan vind, staat op Facebook, en ik heb meer vertrouwen in de staying power van dit weblog dan die van Facebook:

    1. David Johansen: lead singer of the New York Dolls. When they broke up, he worked briefly solo before changing miraculously into Buster Poindexter and then morphing into a film star (“Scrooged,” “Car 54, Where Are You?”). Got wise to himself and reformed the Dolls with surviving member Sylvain Sylvain. (#22)
    2. Divine: legendary drag film star of John Waters classics — “Pink Flamingoes,” “Hairspray’” etc. Died in a Hollywood Hotel room, 1986.
    3. Danny Fields: a true rock legend and survivor. Publicist for Jim Morrison, manager of The Stooges and then, The Ramones. Living in Manhattan.
    4. Donna Jordan: model and Max’s scenester. Married and divorced successfully, now living privately.
    5. Ahmet Ertegun: one of the great robber barons of the recording industry. Wielding immense power wisely, he discovered and guided the careers of numerous musical sensations. Died 2006 after a fall at a Rolling Stones concert.
    6. Paul Stanley: Kiss. After looking like this for years, he and his band-mates removed their distinctive make-up, but put it right back on again.
    7. Sable Starr: with her sister, Coral, and friend, Lori Lightning, ruled the L.A. groupie scene of the 1970’s. If you so much as played the kazoo, these girls would hunt you down. Eventually moved to Northern California for marriage, kids, and a quiet life. Died of brain cancer, 2009.
    8. Miki Zone: with his band, The Fast, and his perfect imitation of Gene Pitney, became well-known and much loved in New York City. An early AIDs victim.
    9. Ekaterina Sobechenskaya: a.k.a. Larry Ree. Over six feet tall, this great drag performer mastered a physically impossible feat for a man, — dancing en pointe. Suicide in 1998.
    10. Ron Asheston: The Stooges. Still performs occasionally returning home to Detroit and his Nazi memorabilia.
    11. Robert Mapplethorpe: seemingly shy and obviously beautiful, he became an acclaimed photographer arousing much controversy over his homosexual pornographic/S&M images. He died of AIDs before seeing his art vindicated in court.
    12. Paul McCartney: Beatle who was widowed, knighted, and duped by a one-legged ex-“model” in that order. Money don’t make you happy, and apparently it also don’t make you smart.
    13. Patti Smith: Here seen in a pink afro wig she thought made her look like Bob Dylan. Phenominally successful rock performer, widowed by Fred “Sonic” Smith.
    14. Pristine Condition: one of the infamous Cockettes, an outrageous San Francisco based drag theatre troupe. Died of AIDs in the 1980’s.
    15. Lou Reed: started out with Andy Warhol’s Velvet Underground. Gained solo notoriety after many ups and downs. Can still be spotted scuttling about Greenwich Village.
    16. Rosie Ross: One of the original Stilettos (with Debbie Harry (#82) and Elda Gentile). Ex-bull dike who moved to Berlin and became a hausfrau.
    17. Tim Hauser: Creative brains of retro quartet, The Manhattan Transfer.
    18. Richard Hell: Television, The Heartbreakers, The Void-Oids. Added his unique genius to each of these groups before quitting them in a huff. Happiest amongst his thoughts.
    19. Ian Hunter: Mott the Hoople, and somewhat surprisingly a major influence on punk. Performed also with Mick Ronson (#127).
    20. Jimmy Destri: keyboards for the hugely popular pop band, Blondie.
    21. Tally Brown: extremely eccentric underground actress with numerous appearances in numerous films you have never seen. Quirky, rebellious … dead.
    22. Sylvain Sylvain: The New York Dolls. Cute, bouncy, smart. Back with the New Dolls thank goodness.
    23. John Collins: with rock group bearing his name. a staple at Max’s and CBGB’s.
    24. Daniella Parma: exotic part-nanny to Zowie Bowie, part-nanny to Angela Bowie (#115). Snagged an Arab sheik — happy, happy, happy.
    25. Viva!: Warhol Supersar. “Lonesome Cowboys”, others.
      26 & 27. Billy & Bobby (or Bobby & Billy) Alessi: Long Island twins with one hit album, “Alessi.”
    26. Maria Smith: Warhol Superstar who went on to legitimate films. “Lords of Flatbush’, “The Incredible Shrinking Woman.” Sister of Geraldine (#59)
    27. Anthony Zanetta: president of MainMan, portrayed Andy Warhol in “Pork”. Now a bedroom designer.
    28. Alice Cooper: Burst upon the New York scene upstairs at Max’s. Much gold and platinum followed. Currently playing golf.
    29. Allan Paul: the sexy one in Manahattan Transfer (translate: ripped undershirt). Original Teen Angel in “Grease” on Broadway.
    30. Jim: a roadie. can’t live without them, but it’s better if they’re cute!
    31. Richard Robinson: nice guy, rock pioneer. Wrote books, produced Lou Reed, became a magician. Married to #35 for reasons known only to him.
    32. Brian Eno: enigmatic, Roxy Music, genius.
    33. Lisa Robinson: Mrs. Richard (#33). Ruled over the legendary (we will never see its like again) “Rock Scene” magazine. Now writes for “Vanity Fair” and counts her money.
    34. David Bailey: At the time of taking this picture, the great British photographer had navy blue hair, rather ahead of his time for 1971, what?
    35. Jimmy Page: Yardbirds, Led Zepellin. Survived, despite all the weird legends.
    36. Dee Dee Ramone: Ramones, and speaking of urban legends, he took the “bad boy” throne from the likes of Iggy Pop and Johnny Thunders. OD’d in California.
    37. Joey Ramone: Ramones’ lead singer and ultimate symbol. Truly weird. Died of cancer in 2001.
    38. Keith Moon: the loon. Great drummer (The Who) and every naughty boy’s hero. Legend has it that he spent his last afternoon super-gluing the luggage to the carousels at the airport. Then he OD’d.
    39. Eric Emerson: Warhol’s exhibitionist, “Lonesome Cowboys.” Famously gave a real blow-job at the premiere screening of Warhol’s film, “Blow Job.” And he got more applause and attention. No one knows if the truck hit him or he hit the truck. Goodbye.
    40. Ruth Karsh: famous for being old. Her glitter and “found” clothing brightened many a night. If she’s not dead, she’s in the Guiness Book of Records.
    41. Andy Warhol: You knew he had to be here. Arguably the most influential force in art and culture of his century. After surving a near fatal assasination attempt, he needlessly died after minor surgery.
    42. Shayne Harris: drummer for Luger. Am I a boy or am I a girl? Couldn’t decide, so he moved to Florida.
    43. David Cassidy: Tried to be dangerous, never got the knack. Whoever cast The Patridge Family was a genius.
    44. Jane Forth: Andy Warhol was so glad to find her; finally a real girl who looked like a drag queen! Hypnotic actress of “Trash” and a baby with Eric Emerson (#41).
    45. Lewis Furey: Smart, androgynous song-writer/tease (“The Hustler’s Tango”). I recently found him in the 99 cent bin (the album, not the boy.)
    46. Amanda Lear: Statuesque muse for Dali(#49) and Bowie (#78). Lots of unneeded gossip about whether she was male or female. Laughed it off and moved to France where, presumably, they don’t care.
    47. Salvador Dali: Surreralist genius or charlaton. Certainly eccentric as all get-out. Died after mysterious fire in Spain.
    48. Prindeville Wells: beautiful half-caste actress for Warhol and underground theatre. Major penchant for booze and pills, so naturally went on to Wall Street carrer.
    49. Patti D’Arbanville: In Warhol’s “Flesh’, then Hollywood success, “Boys Next Door”. Embarrassing trivia: Cat Stevens wrote “Lady D’Arbanville” for her.
    50. Pat Lorenzo: The Poppees. Around this time, small time money men were moving in on the band scene. Poor Pat was a victim.
    51. Truman Capote: “In Cold Blood” made him and supposedly killed him. His downward spiral was much chronicled and much enjoyed. Died in California while trying to squeeze into his smimming trunks.
    52. Simon Turner: 1970’s British teen idol. After “bumming” around with the Bowies, he made a mark as musical director for Derek Jarman’s films.
    53. Larissa Jarzombek: It is said that a long, long time ago, there was a vacant lot on Park Avenue South with a lady sitting demurely at a table in the middle sipping a glass of wine. So they built Max’s Kansas City around her. She remained there for years, but also became a successful designer.
    54. Rod Stewart: First Small Faces, now a crooner.
    55. Marianne Faithfull: “As Tears Go By’ — then Mick Jagger brought real tears, overdoses, rejection, and oblivion. Until one day, she got a good grip on herself and became a much respected singer and performer. Sometimes, there is a happy ending.
    56. David Essex: So very, very cute. Films, hits, but not to be. Stars in London West End musicals successfully now.
    57. Geraldine Smith: sister of Maria (#28). Crazy, flamboyant trouble maker. Given credit for instigating most of Andrea Feldman’s (#89) antics. Did “Flesh” “Bad”. Now, get this! — a youth couselor.
    58. Jonathan Richman: Modern Lovers. Currently raking in a fortune on the solo (only him, a guitar, and a tiny amp) circuit.
    59. Lizzie Mercier: French. Came to New York, everyone fell in love with her and then went back to France. Died of leukemia.
    60. Chris Franz: the Talking Head everyone was sure was gay. Married Tina Weymouth and formed the Tom Tom Club. So there.
    61. Peter Brown: The Beatle’s business manager and friend. Now in New York, producing hit musicals, having lavish parties, and behaving impeccably.
    62. Howard Bowler: The Marbles. Everyone still agrees that they should have been the next pop sensation to emerge from the CBGB’s scene. But no.
    63. Cindi Lang: Model/Groupie. She just couldn’t have been as evil as everyone says. It’s too late to ask Sid and Nancy.
    64. Allen Ginsberg: certainly the most well-known beat poet, “Howl”. Died 1997.
    65. Holly Woodlawn: First stanza of “Walk on the Wild Side, followed by Jackie (#92) and Candy (#99). Her performance in “trash” was praised. Once impersonated the French ambassador’s wife to cash checks, got arrested, thrown into the Women’s House of Detention, quickly transferred to the Men’s House of Detention. Now in L.A.
    66. Lesley Gore: “It’s My Party (And I’ll Cry If I Want To)” followed by the great women’s anthem, “You Don’t Own Me.” After which she came and went and came and went and went.
    67. John DeSalvo: Tuff Darts. Too nice for rock and roll. Every diva’s boyfriend. Still an easy mark if you need money.
    68. Lenny Kaye: A lot of these faces owe him a lot, not least of which is #13! Now the star he deserves to be.
    69. Tom Verlaine: Televsion. Camera shy introvert who took his name from a dead French poet.
    70. Elvis Presley: All things considered, he might have been better off still driving a truck. Died 1977.
    71. Kathlyn Black Stone: my mother. Come on, I had to put my Mom in, BUT she did at least do a number of hilarous rock reviews for Rock Scene magazine. Died 1996.
    72. Anthony J. Ingrassia: playwright, literally larger than life. Created and directed Andy Warhol’s “Pork” to much moral outrage in London. Died in 1997, weighing over 650 pounds.
    73. Wayne County: Georgia drag queen. Came to New York and recorded. Went back to the farm.
    74. Mick Ralphs: After his fear of flying caused him to leave Mott the Hoople; thus inspiring the hit “All the Way from Memphis.”, he got over it, and joined Bad Company. Bad move.
    75. John Lennon: Assisinated in New York City in 1981. Left us with Yoko.
    76. David Bowie: Here he is as he appeared before being inspired by the Warhol crowd into becoming Ziggy Stardust. After that, he tried a few more looks.
    77. John Waters: Not a bad career for a boy from Baltimore. “Pink Flamingoes” “Cry Baby” — so many movies, and now “Hairspray” is on Broadway!
    78. Jane Hutcherson-Simpson: Kentucky cheerleader, lost her virginity to the civics teacher, married and divorced the richest boy in town, had a son named Rocky — and went on to scandalous adventures with #29, 49, 75, 78, 87, & 115.
    79. Toby DuPrey: The Mumps. Too cute to be innocent (like all Toby’s).
    80. Debbie Harry: Blondie (the group). Waitress, hairdresser, bad girl. Put them all together and what have you got? The Rock and Roll Hall of Fame!
    81. Mick Jagger: started out as a joke, ended up as a joke — and had a hell of a time in between.
    82. Cyrinda Foxe: Oklahoma runaway, bleached her hair, painted her lips black, hung out with Andy Warhol, married #1, divorced, married #129, divorced. Wrote memoirs with #3. Died of a brain tumor.
    83. Robert Gordon: Tuff Darts. Then solo rockabilly. Bruce Springsteen wrote “Fire” for him.
    84. Michael Gray: Teen idol of 60’s and 70’s TV. Hope he found a rich husband or wife.
    85. Cherry Vanilla: Pork in “Pork” in London. Groupie, poet, publicist for MainMan, RCA recording artist. Lots of high highs and low lows. Now in L.A.
    86. Iggy Pop: Living legend. Yes, I said living, to everyone’s surprise — after Stooges, MainMan, Bowie, drugs, blood, barf, and peanut butter — he has morphed into one of the strangest looking icons we’ve got.
    87. Andrea Feldman: She couldn’t survive, but definitely earned her place in immortality. After years of bizarre behavior and great appearances in “Trash” and “Heat,” she leapt from a Fifth Avenue window in 1971.
    88. Freddie Buretti: Muse and cosume designer for David Bowie. This silver haired ex-rent boy telephoned in 1977 to say he’d joined the Israeli army for the sex. Died of AIDs.
    89. Jim Clifford: Marbles (with #64). Same story. Should be a rich junkie by now, but instead probably happily married somewhere. You win some, you lose some.
    90. Jackie Curtis: “Flesh” “Women In Revolt” Warhol genius. Playwright, actress, junkie. Old lady dresses, silver painted orthopedic shoes, runs in her stockings, frizzed dyed red hair, silver eye glitter, red lip glitter, rips and safety pins. Laughed: “One day, everyone will look like me!” OD’d in 1988.
    91. Rio Grande: No one knows his real name, where he came from, or where he went. But, he sure was grand!
    92. Michael Dancik: Brooklyn Musician. Gone away somewhere.
    93. Ruby Lynn Reyner: Underground star. Still singing with Ruby and the Rednecks since the days of the Mercer Arts Center.
    94. Jimmy Marcus: The Miamis. Underground theatre and a spell in a Turkish prison.
    95. Jed Johnson: with his twin, Jay, went to work for Andy Warhol and became his lover. Then became a successful interior decorator. Then was killed on TWA Flight #800.
    96. No, it’s not Nico: or Jean Shrimpton, or Marianne Faithfull, or Debbie Harry. It’s a mannequin in a store window.
    97. Candy Darling: the most beautiful of the Warhol drag stars. Tennessee Williams starred her on Broadway as a woman. She died like a star in 1972 from untested female hormones.
    98. PAUL ZONE: The Fast. Brother of #8. Had hit with “Male Stripper.” Now in L.A.
    99. Earl McGrath: wonderful sense of humor, powerful record business clout, good timing and taste. One of the most welcome of the money men.
    100. Jim Bouton: sports star. I put him in to show that I could.
    101. Michael Dean: real bad bad boy of Max’s. His father, Tommy Dean, owner of Max’s warned everyone to stay away with the usual results. After a zillion close calls, he was hustled off somewhere.
    102. Duncan Hannah: super cute, super talented, social climbing painter. Now hanging in many museums.
    103. Johnny Paley: Brother of #114. Younger, straighter. Way cute. The Paley Brothers.
    104. A boy from 53rd and 3rd: one of many such boys from a safer, more innocent, yesteryear. Immortalized by the Ramones song. I paid him with a Slade LP.
    105. Taylor Mead: the first Warhol Superstar. Great comedian, scathing wit, scorching temper. In this photo he is showing off the stitches gained at the hands of a Moraccan hustler. Older and meaner now than ever.
    106. Col. Tom Parker: Savior and destoyer of Elvis Presley. Started out painting sparrows yellow and selling them to suckers as canaries.
    107. Rocky Roads: young, gifted, talented, intelligent, beautiful boy-whore. AIDs.
    108. Joe Perry: Aerosmith. Contrary to rumor, actually a very nice person.
    109. Peter Frampton: the Face of 1966 with The Herd. Wanted to be taken seriously so he grew a beard, no success, shaved and had best selling album, went back to ugly. Went broke.
    110. Johnny Thunders: New York Dolls, Heartbreakers. Known for the popular phrase “See him before he dies.” Which he did amid very strange rumors in New Orleans in 1991. “You Can’t Put Your Arms Around a Memory.”
    111. Miss Christine: one of the original GTO’s, group founded by Frank Zappa. cute, smart, junkie, OD’d in 1977.
    112. Andy Paley: brother of #105. The Paley Brothers, Sidewinder. Charming, sexy, trashy. Now personal minder for Brian Wilson.
    113. Angie Bowie: Let’s take a vote on who’s the craziest of this whole bunch. We have a winner! Fascinating, rebellious, a true genius who should have risen and risen. Ex of #78. Maybe that had something to do with it.
    114. Gary Valentine: Blondie. The extra blonde?
    115. Rick Derringer: First hit: “Hang On Sloopy” before you were born. Years and years of success have followed (Edgar and Johnny Winter).
    116. Liz Derringer: Married #117. Now divorced and working for Peter Max.
    117. Peter Noone: Herman in Herman’s Hermits. Started out on “Coronation Street”, fluttered many hearts, now works as TV host, mostly.
    118. Geri Miller: Warhol Superstar and giantly siliconed topless dancer. While in “Pork” in London, she was arrested for exposing her breasts on The Mall. “What’s wrong with tits,” she cried, “The Queen’s got ‘em!”
    119. Bunny Eisenhower: heterosexual cross-dresser. Tough as nails, rode the New York subway in wig, white ankle socks, and Mary Jane’s.
    120. Richard Lloyd: Television. When he was good, he was very, very good good, but when he was bad he was better. Bleached hair, pink lipstick, hidden knife! A true star.
    121. Lance Loud: The Mumps. Star of first TV reality show, “An AmericanFamily.” Ratings zoomed when he announced he was gay and moving to New York to hang out with #67, 92, & 99. Died of AIDs in L.A.
    122. Janis Cafasso: girlfriend of #112. Until she couldn’t take it anymore. Now married and a designer.
    123. Gene Simmons: Kiss. Same story as #6, except throw in Cher and Diana Ross.
    124. Jacqueline Susann: Although dead already, how could I deny her a place in this company when she had already written all their life stories before they had even lived them (“The Valley of the Dolls”).
    125. Mick Ronson: guitar for #78’s Spiders from Mars. Went solo and with # 19. Died of cancer in 1998.
    126. Suzie Quatro: American girl who became a British rock star. “Can the Can” “48 Crash” Then went on to become Pinky Tuscadero. A shame.
    127. Steven Tyler: Aerosmith. Don’t drink, don’t smoke, what do you do? Wised up after years of self-abuse, divorced #84, and made a comeback.
    128. Roger Daltry: The Who. Great body, great moves. “Tommy” “Lisztomania” Didn’t die and didn’t announce his homosexuality.

    ⁂

  • 3D en alles

    Op de Facebooks vroeg Ilse hoe een peetje in 3D te krijgen zodat het in het groot of het klein zou kunnen 3D-uitgeprint kunnen worden.

    Er bestaan al lang programma’s waarmee iets 3D kan gerecontrueerd worden aan de hand van foto’s, maar ik dacht, ik kijk nog eens hoe het daar in 2019 mee staat, met CUDA en alles.

    En jawel, ’t staat effektief een heel eind verder. Ik herinner mij dingen die heel erg finicky waren, die eigenlijk alleen maar goed werkten onder min of meer ideale omstandigheden, maar met zeer weinig moeite en onder slechte omstandigheden lukt het tegenwoordig uitstekend om iets eenvoudigs te reconstrueren. Ziet: een kikker op de vloer:

    Eenvoudig lukt? Ha! Dan doen we meteen iets ingewikkelders: den hof. Foto’s getrokken in het midden, van alle hoeken, van de eerste en de tweede verdieping aan de ene kant en van de eerste verdieping aan de andere kant en hey presto:

    En allemaal met gratis software: Meshroom voor de omzetting naar 3D, rendering in real time in Blender.

    Er is wél redelijk wat werk aan dat tweede model — vooral de manier waarop vensters hilarisch verkeerd gaan, ziet er pijnlijk uit.

    Ik was op het moment zelf al aan iets anders bezig, maar ik vraag mij af wat de gemakkelijkste manier is om dat in orde te krijgen. Ik denk dat het gewoon van nul af aan beginnen wordt, met de bestaande 3D als referentiepunt. Want de punten zelf gaan editeren: ik vrees ervoor. Dat is zó een soep, als ge dat van dichterbij bekijkt…

    ⁂

  • Rio. De Janeiro.

    Een ver familielid emigreerde uit Rusland, enfin ’t is te zeggen uit Polen maar tegen dan was het Rusland. Eerst naar België en van daaruit naar New York en van daaruit naar Rio de Janeiro.

    Ik kan er mij niet genoeg bij voorstellen, zo juist getrouwd en met een kind van 11 maand begin de 20ste eeuw op weg van Hol Van Pluto naar België en dan de boot op. Laat staan dat allemaal nog eens opnieuw doen een paar maand later om naar nog een nieuw land te gaan.

    Een nog veel verder familielid dat afstamt van een broer van die mens (ik stam af van de schoonzus van een derde broer) contacteerde mij een tijd geleden en dat zet mij dan op weg om zelf ook wat te zoeken in de archieven.

    En zo zat ik vanavond een beetje in de archieven van Rio te zoeken. Blijkt dat cursief lezen niet evident is als ge de taal niet spreekt en u moet behelpen met hier en daar een herkenbaar woord en namen:

    …maar wat daar dus blijkbaar nog veel moeilijker is: vreemde namen opschrijven door mensen die normaal Portugees schrijven.

    Victor Fischpan was getrouwd met Beile, zegt de boot in New York mij:

    “Beile” is de echte naam, daar ben ik zeker van. Maar ik ben er ook zeker van dat ze het op den duur moet opgegeven hebben om het uit te leggen hoe het écht uitgesproken wordt, want op haar graf staat er “Malvina”:

    En in andere akten staat er, kzweer het, gelijk wat. Ik heb staan:

    • Balbina (geboorteakte zoon Raymundo, 1916)
    • Balleina (huwelijksakte dochter Yolanda, 1946)
    • Balvina (huwelijksakte dochter Ida Martha, 1946)
    • Nelvina (overlijdensakte zoon Raymundo, 1990)
    • Dalvina (overlijdensakte dochter Stella, 1993)

    Trr.

    ⁂

  • Vervangfiets

    Andermaal. Een minofmeer degelijke vervangfiets deze keer: een Gazelle Orange C330 met traploze versnellingen en hydraulische remmen en verend zadel en voorvork.

    Mijn eigen fiets is op een vreemde manier kapot: in de winkel is vastgesteld dat hij zonder duwen vooruitrijdt tot voorbij 30 per uur, en mét duwen geen ondersteuning geeft en de motor afremt tot 25 per uur.

    Het was even spannend toen de fietscomputer niet meer aan de winkelcomputer wou koppelen — dat zou wellicht willen zeggen dat het onherroepelijk om zeep zou zijn — maar toen bleek dat het de computer van de winkel was die raar deed.

    Afijn. Meer nieuws later, vermoed ik. Ooit eens.

    ⁂

  • Fietssaga, andermaal vervolg

    Wat voorafging. Ergens in februari weigerde mijn fiets op te laden. Er waren ook nog wat andere dingen aan de hand: het stuur en het zadel stonden los, de versnellingen haperden, de remmen remden niet, het voorspatbord/koplamp was kapot, en zowel de tandwielen als de ketting waren versleten.

    Eigenlijk was het niet de moeite om het ding helemaal te repareren, zei de mens, wegens te duur voor wat de velo eigenlijk nog waard was. Een nieuwe kopen was ook niet aan de orde, wegens te duur en ook wegens te groot risico op diefstal (elke dag aan het station laten staan? een nieuwe elektrieken velo? I don’t think so).

    Het stuur bleek niet repareerbaar en de computer en het voorspatbord te duur, en dn dus was er besloten om naast het electrische probleem alleen de remblokken, de ketting en de tandwielen te doen.

    Een week of drie later was het allemaal in orde. Sandra was de velo gaan halen en toen hij thuiskwam, inderdaad: hij was nog altijd kapot. Nieuwe ketting en nieuwe tandwielen, maar hij laadde niet op, en de computer ging niet aan.

    Terug naar de winkel, en dan was het lang wachten.

    Gelijk, zeer lang wachten. Een klein beetje te lang wachten naar mijn goesting.

    Vandaag dan toch eens gebeld. Na een keer of drie terugbellen uiteindelijk lang genoeg aan de lijn kunnen blijven om het hele geval uit te leggen (de lijn werd voortdurend onderbroken, ik vrees dat mijn GSM ook zijn laatste maanden aan het meemaken is na vijf zes jaar).

    Interessante interactie, dat wel:

    • Een fiets op naam van Vuijlsteke? En hoe schrijft ge dat? Euh nee, geen fiets op naam van Vuijlsteke.
    • En wanneer zou die binnen gedaan zijn? In februari en dan nog eens in maart? Nee, niet dat ik zie.
    • En wat voor merk is dat? Een Koga? Nee, zo hebben we er geen staan in reparatie.

    Uiteindelijk (zéér uiteindelijk) bleek iemand te weten dat hij er wel degelijk stond, en dat hij al lang klaar was, maar dat er geen bonnetje bij was en dat ze dus niet meer wisten wie ze moesten waarschuwen.

    *
    * *

    Ik naar de winkel. Vóór mij in de winkel een aantal mensen die stuk voor stuk hetzelfde probleem hadden: ze hadden een afspraak gemaakt om hun fiets te repareren (zo’n afspraak is vaak meer dan een maand op voorhand te maken), maar hun fiets was na een tijd wachten tóch niet gerepareerd.

    Er is nog werk aan de winkel voor Colruyt, blijkbaar.

    Het was een beetje zoeken om mijn fiets voor de tweede keer die dag terug te vinden, maar uiteindelijk, nadat ik hem omschreven had (koplamp met plakband vastgeplakt en computer met duct tape), bleek hij gewoon in derij aan de ingang van de winkel te staan. Wellicht al twee maand of zo.

    Ik moest niets bijbetalen (geen bonnetje, dus niemand had een idee van welk werk er aan gedaan was, vermoed ik), en twee minuten voor sluitingstijd rijd ik met mijn opgelapte velo buiten.

    *
    * *

    Eind goed, al goed? Weeeeellllll…

    Ik had de afgelopen maanden op een niet-elektrische fiets gereden met een enorm laag zadel. Mijn fiets heeft een zeer hoog zadel. Voeg daaraan toe dat zowel het stuur als het zadel helemaal los staan, en dat de banden niet opgepompt waren, en dat de remblokjes dan toch niet vervangen waren, en ik was de eerste minuten toch een beetje wiebelachtig op de fiets.

    En dan is er een stukje dat bergop gaat, en tiens, ik krijg gelijk toch niet echt ondersteuning van de elektrische motor?

    En dan is er een plat stuk, en tiens, wat is dat? Als ik trap met de trappers dan vertraagt mijn fiets in plaats van te versnellen?

    Hu wat? Als ik niet trap, dan versnelt de fiets gewoon van zichzelf?

    Als ik redelijk stijl bergop ga, en ik doe niets met de pedalen, gaat mijn fiets aan 15.5 kilometer per uur?

    Als ik stil sta op een plat stuk ga en ik trap één keer, dan blijft mijn fiets vanzelf versnellen? Waar hij normaal gezien stop met ondersteunen aan 25 km/uur, gaat hij nu zonder trappen loos voorbij 25 per uur en vlotjes tot 32 per uur?(Meer dan dat heb ik niet geprobeerd wegens vlak naast tramsporen en een voorligger waardoor ik moest remmen en toch een beetje precair met dat losstaand stuur en zadel.)

    Zeer vreemd. Ik heb een kapotte fiets binnengebracht, en nu heb ik een kapotte moto teruggekregen.

    Ik heb drie of vier keer getrapt, en behalve dat heb ik vijf kilometer gefietst zonder mijn benen of voeten te bewegen. Mijn batterij stond op 78% toen ik vertrok, en op 38% toen ik toekwam, dat wel.

    Gah. Wat moet ik nu doen? Als ik niets doe, riskeer ik dat mijn motor het begeeft, en dan zijn we nog verder van huis.

    Maar als ik bel voor een afspraak, zal dat binnen een maand of meer zijn, met geen enkel idee hoe lang het zal duren, en geen enkele garantie dat hij zelfs gerepareerd raakt.

    Bleh.

    ⁂

  • Maker Faire Gent

    Maar allez, zo zot.

    Allen naar de website en tiketten kopen!

    ⁂

  • Tonnerre de Brest! Du jamais vu!

    Normaal gezien gebeurt er zeer weinig in mijn leven en is het allemaal redelijk voorspelbaar: werken, weekend, werken, weekend, werken.

    Maar kijk nu: er zijn zowaar plannings in de toekomst, tegenwoordig!

    Opleidingen en congres en, wait for it: samen (!) met Sandra (!) alleen (!) zonder kinders (!) op vakantie (!) naar het buitenland (!).

    Dat is dus geleden van die keer dat we naar Ierland zijn geweest samen, meer dan twintig (!) jaar geleden.

    We gaan een paar dagen naar een AirBNB aan het strand in de buurt van Brest. Waarom? Geen idee. Omdat het mij wel wijs leek om daar eens naartoe te gaan wegens ik ben nog nooit aan die kant van Frankrijk geweest.

    Keer zot doen.

    ⁂

  • Leve mijn werk!

    Mijn werk is zo ongelooflijk wijs, ge kunt u dat niet inbeelden.

    Eén van de klanten waar ik voor werk tegenwoordig is EUROCONTROL. (Het moet in hoofdletters, leerde ik nadat ik al maanden aan een stuk Eurocontrol schreef in alles.)

    Als iemand mij anderhalf jaar geleden zou gezegd hebben dat ik zou begrijpen wat het wil zeggen dat twee ANSP’s de impact van FRA tot FL095 willen inschatten, of dat ik een measure en een restriction en een scenario zou uit elkaar kunnen houden, of een een EOBT en CTOT en een TSAT, of dat ik een opinie zou hebben over de verdiensten van de meest gangbare CFSP’s: ik zou u niet geloofd hebben.

    Maar kijk, dit is het soort werk waar ik mij mag bezig houden:

    En dat is maar één klant. En elke klant heeft wel iéts waar we van bijleren. Vandaag, bijvoorbeeld, ging het ook over het luchtwezen, maar dan van een volledig andere kant.

    Er is weinig zo geestig als bijleren.

    ⁂

  • Everybody walkin’ this land

    Ik ben naar American Gods aan het kijken.

    American Gods is één van die boeken die nog beter zijn bij de tweede keer lezen, als ge weet hoe het afloopt.

    En de serie is tot nog toe (ik zit aan de eerste aflevering van het tweede seizoen, House on the Rock) eigenlijk wel goed. Het is niet het boek, maar ze doen hun best. Uitstekende acteurs ook — leve Chernobog en Odin en Mad Sweeney en al!

    En de “coming to America”-vignetten die in het boek ook al zo goed waren, zijn hier ook door de band zeer uitstekend.

    Oh, en de muziek is ook uitstekend — zoals dit, bijvoorbeeld:

    Én het is hernieuwd voor een derde seizoen. A la bonne heure!

    ⁂

  • Game of Thrones s08e02

    Ik heb mij de teleurstelling van mijn familie op de nek gehaald door maandagochtend eerste ding in den duik naar de tweede aflevering van Game of Thrones te kijken.

    Hajakijkja. Soms is het zo.

    Het was, het moet gezegd, al veel beter dan de eerste aflevering (serieus, wie schreef die dialogen?). Nog altijd geen GRRM, maar alla.

    Het doe wel raar te beseffen dat een groot deel van de mensen die we gezien hebben, volgende week dood zullen zijn. 🙂

    ⁂

  • Pasen?

    Er lagen eieren op de tafel vanmorgen, en dat is het dan voor wat Pasen betreft.

    Jaar na jaar heb ik hetzelfde gevoel bij die grote kerkelijke feesten: hoe die vroeger mijn leven bepaalden, en hoe dat nu gewoon niét meer is.

    Lang geleden zat ik op een katholieke peuter- en kleuterschool en werden er werkjes gemaakt in de aanloop naar Kerst en Pasen. De lagere school was niet-confessioneel, maar zelfs daar werd er naar de grote feesten gewerkt. De middelbare school was weer katholiek, en daar was het weer van dat. In het decor op school een beetje, maar als we daar eerlijk in zijn vooral in de vakanties, dat die rond Kerst en Pasen vielen.

    Het vervaagde wat op de universiteit — Pasen was dat misselijkvoelend moment dat het helemaal duidelijk werd dat ik niet genoeg gestudeerd had en niet genoeg zou gestudeerd hebben.

    Met kinderen was het even weer terug, omdat zijn dan op hun beurt thuis kwamen met werkjes. En dan wat later, dat ze vakantie hadden en dat we daar rond moesten plannen en zelf ook vakantie nemen.

    Maar tegenwoordig is het zelfs dat niet eens. De kinderen zijn groot genoeg dat ze gewoon alleen thuis kunnen blijven tijdens hun schoolvakanties — en Zelie heeft zelfs dat niet meer. En zodus heb ik dit jaar zelfs geen één dag vakantie genomen.

    Spijtig, eigenlijk. Ergens.

    ⁂

  • Links van 9 april 2019 tot 20 april 2019

    Jordan Peterson’s Bullshit
    Peterson does not speak for what is “normal.” His jargon of authenticity — that he is just a simple academic fighting for truth amid so much political correctness and censorship — masks his authoritarian ideas. He calls Marxism a “murderous ideology,” but his paranoid and conspiratorial politics are hard to distinguish from the alt-right’s denunciations of cultural Marxism. Indeed, the line between Peterson’s authoritarianism and Richard Spencer’s paleo-Nazism is a blurry one. In their appeal to middle-class liberals, the reactionary’s best alibi has always been militant anti-communism.

    Emily Wilson on Twitter: “Why and how is translation so hard? Here’s a little non-comparative case study to help make the process more visible. 9 words from the very start of the Odyssey, lines 1-2: ὃς μάλα πολλὰ / πλάγχθη, ἐπεὶ
    Why and how is translation so hard? Here's a little non-comparative case study to help make the process more visible.

    Chinese Scientists Gene-Hacked Super Smart Human-Monkey Hybrids
    Vandaag in "dingen die als ge ze in een rampenfilm zoudt zien op een tv in de achtergrond dat ze meteen de toon voor de film zouden zetten": "For the first time, scientists have used gene-editing techniques to make monkey brains more humanlike."

    Starting at zero, what is the best way to get into and truly appreciate Frank Zappa?
    I mean, I could try and put into words what it is that I get from listening to Zappa flogging a Stratocaster, or why his utter refusal to tolerate sentimentality sometimes feels like a good and healthy thing, but isn’t the best explanation that I am simply dead inside? An empty husk, incapable of awe and reverence, a brutalised parody of a human, insensitive to kittens, hugs and gladioli. Yeah, that looks like it’ll work. Let’s go with that.

    UbuWeb
    All avant-garde. All the time.

    ⁂

  • Tijd voor een momentje existentiële angst

    Een korte tijdslijn van het universum.

    Kijk vooral tot het einde.

    ⁂

  • Linuxen in de Windows

    Ik heb al een eeuw WSL op mijn Windowsmachines staan. Om, ge weet nooit, dingen te draaien die alleen in Linux draaien.

    Daarjuist bijvoorbeeld wou ik iets wou doen met gezichtsherkenning en OpenCV en al maar dat wilde niet echt meewerken in gewone Windows wegens dat dlib dat niet geïnstalleerd raakte, en ik zag het niet zitten om er veel op te zitten zoeken. WSL (en Xming voor de grafieken) to the rescue, en ’t was meteen gepiept.

    De nostalgie naar DOS is één ding, maar het is zó aangenaam om in een degelijk werkende character-based omgeving te werken in de 21ste eeuw.

    Neem teksten schrijven. Ik schrijf gewoon graag in Wordgrinder. Het doet zeer weinig van functionaliteit — als het echt moet, kan ik er vet en italiek en onderlijnd mee schrijven, en het doet ook wel lijsten en headings en zo, maar dat doe ik er nauwelijks mee.

    Het is geen vim of emacs of zo, integendeel. Het werkt zoals een idioot verwacht dat het werkt: ctrl-pijltjes gaat per woord vooruit en achteruit, ctrl-shift-pijltjes doet hetzelfde en selecteert, ctrl-C en ctrl-X en ctrl-V doen wat ge ervan verwacht. En het exporteert naar tex en html en alles, als het echt nodig zou zijn om iets ergens anders in te steken.

    Het meet beperkende eraan is dat er maar één niveau van indent is — dus geen twee niveaus in lijsten, bijvoorbeeld. Maar hey, een mens leeft ermee.

    Al mijn documenten staan trouwens in een docs-folder, die over en weer gesynct wordt naar Github zodat ik alles op al mijn computers heb staan. En aangezien Wordgrinder gewoon tekst is, zijn diffs helemaal nuttig en alles.

    Of neem files bepotelen. Explorer al wat ge wilt, maar soms is het gewoon wijs om nog eens Norton, erm Midnight Commander boven te halen. Vooral als het gaat om snel aan de ene kant een folder en aan de andere kan een ftp-site te zetten.

    Nee, echt leutig. Windows 10, WSL, een degelijke terminal emulator (ik heb deze gekozen), een degelijk kleurschema (ik heb Solarized graag), een eenvoudige powerline (voor de snelheid pakte ik er eentje zonder python), en hopla gereed.

    ⁂

  • De details

    Ik moest deze namiddag een PowerPointpresentatie maken.

    Jaja, ’t is al goed, ik heb u gehoord, daar vanachter: powerpoint sucks, yada yada.

    Neen, PowerPoint suckt niet. Ge zijt dom en ge stinkt: alle tools sucken als ge ze slecht gebruikt, en ik kan er ook niets aan doen dat veel mensen lelijke PowerPoints maken.

    Ik ga niet zeggen dat mijn presentatie fantastisch was — ge zijt ook een beetje gebonden aan de template van het bedrijf en alles — maar het helpt als ge toepasselijke beelden kiest, en als ge op de details let en alles.

    Ik maak graag PowerPoints.

    ⁂