Michel Vuijlsteke's weblog

Tales of Drudgery & Boredom.

  • SEKS IN DEN HOF!!!

    Waar er (nog) geen bodembedekkers groeien, groeit er levermos.

    Ik kan mij inbeelden dat veel mensen tegen levermos zijn, maar ik vind het wel mooi. Het groeit vooral waar de stekelnootjes nog geen volledige voet aan de grond hebben, op de donkerste plaatsen van den hof — maar ik zit er niet mee in dat ze die stekelnootjes in de verdrukking zouden krijgen, want die dingen breiden zich uit met uitlopers die dan wortel schieten, en het ziet er allemaal redelijk stevig uit:

    Maar levermos dus. Ik vind het mooie en boeiende plantjes. Ze hebben geen wortels, ze hebben geen bloemen of zaden, ze hebben zelfs geen vaatstelsel. Ze reproduceren zowel asexueel als sexueel.

    De asexuele voortplanting gebeurt in de gemmae, de ronde bekertjes op de bladeren:

    Niets nieuws onder de zon, dat is hoe ik mij levermos voorstel, dikke leerachtige bladeren met ronde bekertjes op.

    Maar dan plots, een paar weken geleden, kreeg het levermos allemaal kleine platformpjes:

    En letterlijk gisteren en vandaag kwamen er overal kleine parapluutjes bij:

    Cute! De parapluutjes zijn de vrouwelijke geslachtsorganen, de platformpjes de mannelijke. Op de mannelijke gametofyt zitten antheridia die sperma produceren, en dat komt dan hopelijk in de archegonia terecht op de vrouwelijke gametofyt, waar het eitje zit, en waar uiteindelijk de embryo in groeit, die dan sporen bevat.

    Biologie, het is wel wat. Zie ze daar staan, met hun sperma en alles:

    ⁂

  • Nog noeste arbeid

    Zo lang als ik het mij kan herinneren, wou ik een tuin met bodembedekkers die geen gras waren.

    Het heeft lang gegaan tussen allerlei mossen (geen optie wegens te veel zon in de zomer) en dan priemvetmuur (Sagina subulata), zenegroen (Ajuga reptans), Corsicaanse munt (Mentha requienii) of Mazus reptans, maar uiteindelijk is het kruiptijm (Thymus praecox) geworden in de zon en stekelnootjes (Acaena buchananii) in de schaduw.

    De kruiptijm begon vorig jaar zo:

    …kwam er dan helemaal door in de loop van de zomer:

    …maar kwam niet helemaal goed de winter uit:

    Een stuk of twee plantjes waren helemaal dood, en redelijk wat andere waren in het midden bijna dood. Niet zo goed, dus. Maar kijk, een paar maand later was dit de situatie:

    Voor het grootste deel hebben de plantjes zich serieus herpakt, en er zijn ook heelder stapels uitgezaaide plantjes bij gekomen.

    Er zijn wél nog een aantal gaten, die niet meteen rap zullen dichtgroeien: onderaan rechts bijvoorbeeld, op de grens waar het misschien net een beetje te donker wordt, maar ook in het midden en bovenaan links. Ik dacht, ik doe daar iets aan.

    Of beter, ik dacht een week of twee geleden toen het er allemaal nog véél kaler uitzag, ik doe daar iets aan. Ik heb op het interweb een stuk of tien nieuwe kruiptijmplantjes gekocht. Geen Thymus praecox ‘Albiflorus’ maar wel Thymus praecox ‘Coccineus’. Kwestie van wat afwisseling van kleur te hebben:

    Het zag er vandaag al veel beter uit dan twee weken geleden, maar er zaten wel degelijk nog altijd gaten. En die gaten zijn sinds deze namiddag dus opgevuld. De lichtere plekken, da’s waar er in totaal tien nieuwe planten staan:

    Ik ben enorm benieuwd of ze het zullen halen, en hoe lang het zal duren vooraleer ze alletwee bloeien.

    ⁂

  • Noeste arbeid

    Ik heb clematissen geplant. Meer specifiek, Clematis armandii ‘Apple blossom’. Die zijn in het thema van onzen hof (wit-roze-paars):

    (Ja, ik weet dat dat allemaal zeer optimistische beelden zijn van jaren en jaren oude clematissen die onder ideale omstandigheden onderhouden zijn door mensen die weten waar ze mee bezig zijn, ‘t is ‘t gedacht dat telt.)

    Met een beetje geluk krijgen we er dus zeer mooie bloemen op, maaarrrrr dat is eigenlijk niet de belangrijkste reden waarom ik precies deze clematis gekozen heb. Dit is de reden:

    Ik vond geen betere beeld dan de foto hierboven genomen met een aardappel — punt is: het is een foto genomen in de winter. De bladeren vallen niet af in de winter! We gaan dus binnen een paar jaar (okay, binnen veel jaar) een groene muur hebben!

    De eerste stap was de clematissen kopen en planten, de tweede stap was dit, vandaag:

    Een klimrek tegen de muur, hoezee! Ik ben geen enorm grote held van het doe-het-zelven, maar ik ben er toch content van, ‘t hangt allemaal relatief recht en alles.

    De volgende stappen is: zorg dragen voor de clematissen, ze voldoende eten geven en alles elk jaar. En hopelijk komt het dan allemaal in orde.

    ⁂

  • Ik wist dat het te veel ging zijn

    Ik had in het weekend al ingepland wat ik zeker wist dat er ging gebeuren in de week, en het zag er niet veelbelovend uit.

    Heel de maandag de ene vergadering na de andere.

    Pas op, ik doe dat wel graag, maar ik had zo’n vaag gevoel dat het een lange dag zou worden. En dus heb ik op voorhand de internetquiz afgezegd.

    Pas op, ook dat doe ik wel graag, maar ik had goesting om eens gewoon niets te moeten doen ‘s avonds.

    En dat heb ik dan ook gedaan.

    Het deed deugd.

    ⁂

  • Old skool website

    Ik vergeet dus altijd wat er precies waar staat in den hof, en dan moet ik terug gaan kijken naar mails, of naar foto’s van etiketten, of naar dingen die ik er ooit over geschreven had.

    Ik was dat zeer hard beu, en dus heb ik er een klein websitetje voor gemaakt:

    Het was al even geleden, maar het is een website geworden met niets van CMS of zo. Gewoon manuele html en een klein beetje css. Geen beelden, op een paar svg’s na.

    Het zijn maar een paar pagina’s, maar ik werd er een beetje content van. Terug naar –ik kan er met mijn hoofd bijna niet bij– een kwarteeuw geleden, toen ik mijn eerste websites maakte. Natuurlijk was er toen nog geen svg, of css, of zelfs <table>, maar hey. Ik heb er zelfs een <dl><dt><dd> in gestoken. 🙂

    ⁂

  • Een zeer raar gevoel

    Ik word ‘s morgens wakker met het licht rechts van mij, en dat voelt bijzonder zeer raar aan.

    Het is misschien wel veertig jaar geleden dat ik nog zo geslapen heb, van toen ik als klein kind bij mij ouders in bed kroop en dat de vensters ook aan de rechterkant waren.

    En niet alleen dat, maar het bed staat ook tegen de muur op dezelfde manier, en de kamer heeft ongeveer dezelfde vorm en als ik voor mij kijk is het ook wit zoals de kasten in de slaapkamer van mijn ouders. En de aan/uit voor het licht is ook een trekkoord in het midden van het bed.

    Zeer, zeer raar.

    ⁂

  • Er is zo veel goeds te zien

    Ik heb geen boek meer gelezen en geen podcast meer beluisterd (op een minuut of vijf of tien juist voor ik in slaap val) sinds ik niet meer bijna elke dag op het openbaar vervoer zit: als ik niet meer weet wat gedaan, kijk ik naar tv-series en films, en ook daar ga ik nooit rond mee raken.

    Wel een aantal fijne dingen gezien, die soms al lang op mijn radar stonden, soms helemaal onverwacht nieuw, en ook wat dingen herbekeken:

    • Carnival Row: Bright, maar dan 19de eeuw en wél goed gedaan. Police procedural in een wereld waar er elfen en kobolden en dergelijke bestaan, met bijhorend speciesisme en ook nog klassenonderscheid en alles. Zeer goed. Het had een verfilmde reeks van Brandon Sanderson kunnen zijn, ‘t deed mij veel denken aan de drie laatste boeken van Mistborn.
    • The Trip: vier keer zes keer ongeveer hetzelfde — Rob Brydon en Steve Coogan die in prachtige landschappen van restaurant naar restaurant rijden, tegen elkaar op faits divers en stemimitaties uitwisselen — maar zó goed, en zó veel meer dan alleen dat.
    • Babylon Berlin: Berlijn in de jaren 1920 en ook uitstekend zeer goed. Ik zit nog maar aan het einde van seizoen 1 met vooral verschillende vormen van communistische cellen; ik vermoed dat de nazi’s er in het volgend seizoen ook wel zullen bijkomen. Ook wel goed voor mijn Duits wegens geen ondertitels. 🙂
    • The Magicians: ik had de boeken een eeuw geleden gelezen, ik dacht, ik kijk eens of de serie de moeite waard is. Het was raar, want de serie geeft gelijk veel minder context dan de boeken (het hele concept van Fillory, dacht ik, stond redelijk front and center in de boeken; in de serie is het maar voorbij de helft van het eerste seizoen dat het wat duidelijker wordt wat en hoe). Ook daar nog maar het eerste seizoen bekeken, en zeer benieuwd hoe ze het veel meer fantasy-vervolg gaan aanpakken met de Koningen en Koninginnen en alles.
    • Upload: een soort uitgebreide en meer donkere versie van San Junipero maar dan met technologie en wat mysterie en spanning erbij.
    • Westworld: seizoen drie was, mja, tja. Ik hoop en verwacht dat het allemaal kadert in een groter geheel van vijf seizoenen met een allesomvattend verhaal. Op zijn eigen was ik niet 100% overtuigd. Wel pakweg 90%.
    • Tales from the Loop: retrofuturistisch, contemplatief, en zeer schoon.
    • Avatar: The Last Airbender: het blijft uitstekend goed, zelfs na de zoveelste keer herbekijken.
    • De container cup: zeer grappig en zeer spannend en wat moet een mens meer hebben?

    Op de plank voor de onmiddellijke toekomst:

    • Babylon Berlin seizoen 2 en 3
    • The Magicians seizoenen 2, 3, 4 en 5
    • Devs, waar ik goeie dingen van hoor

    En tegen dat ik daar door ben, zijn er ongetwijfeld nog duizend dingen die schrikkelijk interessant zullen zullen zijn. En wie weet hebben we binnenkort ook een abonnement op dat nieuw ding van Disney, waar ook stapels series op zullen zijn.

    En dan begint er een nieuw seizoen met nog allemaal dingen en aargh.

    ⁂

  • RIP Les Dawson

    Hij is al een hele tijd overleden, maar wat een fantastische mens.

    ⁂

  • Fa fa fa fa

    ‘t Is niet evident, uw vingers omtrainen van een kleine blokfluit-van-op-school naar een tenorblokfluit. En ‘t is ook niet evident om uw vingers om te trainen naar dit:

    als ge dit geleerd hebt:

    Maar kijk, ik ga elke dag een tijdje oefenen tot het in de vingers zit, die fa met zeven vingers in plaats van met vijf vingers.

    ⁂

  • Zoeken in software is wijs

    Ik kreeg een hele lijst met vragen en aanmerkingen over een stuk software, en ik ben een uur of twee bezig geweest (met tussen door wel redelijk wat andere vragen en aanmerkingen over hetzelfde stuk software van andere mensen) om het allemaal te beantwoorden en op te zoeken.

    Van zodra iets complex genoeg is, is er vaak meer dan één manier om tot op een oplossing te komen, en ik doe dat eigenlijk wel graag, zo de marges opzoeken van de dingen en rond beperkingen omfietsen.

    ‘t Is eigenlijk wel grappig: de toepassing die we gebruiken is een typevoorbeeld van iets zelfgemaakt door een bedrijf dat gewoon inkomsten moet hebben om geld te verdienen. Er zitten enorm veel features in, waarvan er sommige tot een enorm niveau van detail uitgewerkt zijn en andere er eigenlijk maar schetsmatig in zitten. Er zijn redelijk wat dingen die, als het objectief bekeken wordt, helemaal niet kunnen — dingen zoals drie datumformaten door elkaar (12/5/2020 kan nooit ingegeven worden, bijvoorbeeld: het is soms 12-05-2020, soms 05-12-2020 en soms 12/05/2020), dingen zoals één klik die een half uur werk kan ongedaan worden omdat het beschouwd wordt als een cancel, of dat ge uzelf met één klik administrator-af kunt maken waardoor er geen admin meer is (“by design”) maar tegelijkertijd ook een zeer alarmerende individuele “ZIJT GE WEL HELEMAAL ZEKER??” voor het verwijderen van dingen die vaak met hele bossen moeten verwijderd worden.

    Ik kan mij inbeelden dat een klein team ontwikkelaars dag in dag uit bezig zijn aan het werken aan featured die voor één heel grote of een reeks middelgrote klanten absolute must-haves zijn, met tegelijkertijd een alsmaar groeiende backlog van “ja, we zouden dat eigenlijk feitelijk dan eens moeten serieus aanpakken, maar we hebben nu geen tijd”-tickets.

    Ik kan mij inbeelden dat er ergens iemand al een tijd aan het zeggen is dat het misschien beter eens helemaal opnieuw van nul af aan zou moeten geschreven worden, en dat het dan allemaal veel en veel beter zou zijn, maar dat iemand anders zegt dat het enige effect van een compleet herschrijven is dat er veel werk in kruipt en dat best case er feature parity is met wat er nu al is, en dat het dus niet de moeite is om dingen te doen die klanten niet zullen zien.

    Ach ach.

    Tjaha.

    Ik kan het mij zeer goed inbeelden.

    ⁂

  • Plantendag

    De planten die ik op het interwebs besteld had, zijn vanmorgen toegekomen. Ik heb ze allemaal geplant, en ik ben bijzonder benieuwd wat ze allemaal gaan doen.

    Op het eerste zicht: de clematissen zijn nog maar net geplant en op een halve dag hebben ze al scheuten gekregen. En de edelweiss zien er gewoon dood uit.

    We (ik zeg “we”, ik bedoel “iemand anders dan mezelf”) gaan moeten naar de winkel gaan om een systeem om de klimdingen te begeleiden. Ik denk in eerste instantie aan oogjes die ik met een plug in de muur ga vijzen en daar een niet-roestende draad door ga trekken.

    Of misschien kijk ik eerst nog eens rond op het internet wat ze daar zeggen.

    ⁂

  • Een zondag die een zondag is

    Ik blijf het zeer zeer wijs vinden, weekends waar ik geen werk voor het werk heb.

    De afgelopen paar maand tot vorige week heb ik telkens tijdens het weekend dingen overgetzet van één programma naar een ander programma, en dat is niet erg intellectueel zware arbeid, maar ‘t was toch wel iets waar ik elk weekend uren aan een stuk mee bezig was.

    En nu dus niet meer.

    Heerlijk.

    Ik moet ook mijn efforts niet meer ingeven in een database waar ik lijn na lijn met de hand moet ingeven — ‘t is tegenwoordig gewoon slepen naar een kalender, en ge kunt u niet inbeelden hoe enorm veel gemakkelijker dat is.

    Dus de zondag is helemaal leeg. Ik kan een beetje in den hof putteren, en wat naar series kijken, en ‘s avonds met ene gerust hart in bed kruipen.

    Ik kan het iedereen aanraden.

    ⁂

  • Verbouwingen: de slaapkamer: in gebruik!

    Het is geleden van februari, denk ik, dat we nog in onze slaapkamer geslapen hebben, maar ziet!

    Er liggen nog dingen op de vloer omdat we gaan vermijden er te veel op te lopen voor het moment, maar hey! We kunnen weer slapen in ons bed! En Zelie kan weer zonder zorgen tot een stuk in de nacht lawaai maken in haar kamer!

    Ik ben niet zeer gerust in het bed wegens zelf weer in elkaar gestoken en niet alle poten staan vastgevezen — we zullen wel zien hoe het gaat. Ook gemerkt dat het bed zelf eigenlijk helemaal niets van ondersteuning of zo geeft: het is gewoon een kader op poten dat rond de lattenbodem staat. We hadden het even goed niet kunnen terug in elkaar steken, tsk.

    En natuurlijk zijn er nog allerlei dingen te doen in de slaapkamer:

    • kasten bij Ikea kopen: online deel al gedaan, wat niet beschikbaar was in de winkel kopen en afhalen een paar dagen voor de online bestelling toekomt
    • kasten in mekaar steken en aan de muur bevestigen
    • extra Frankensteinkast voor bovenop de kasten aan de muur laten maken van het skelet van extra kasten die we gekochte hebben
    • (zware donkerrode fluwelen) gordijnen ophangen
    • behang aan de ene muur doen (zeer donkerblauw met grote bloemen)
    • andere muren schilderen (donker donkerblauw)
    • plafond schilderen (goudkleurig)
    • plinten installeren

    Het is wel allemaal wat gepuzzel, want de kasten gaan binnen minder dan een maand toekomen, en ik zie die plinten en de muren en het plafond — dat eigenlijk allemaal vóór de kasten zou moeten klaar zijn — nooit tegen dan in orde komen.

    Maar bon, we zien wel.

    En als het allemaal gedaan is, ziet de slaapkamer er ongeveer zo uit (met denk ik allemaal familiefoto’s in antieken kaders aan de rechtermuur):

    Dat bed is wel afgrijselijk natuurlijk, in die omgeving. Gewoon een bak laten maken, denk ik. Dat zal in alle geval veel goedkoper zijn dan een bed van door de tweeduizend euro.

    ⁂

  • Aankopen, aankopen

    Hoera! Ik kreeg een mail dat de planten die ik op het internet gekocht heb, vertrokken zijn bij de internetwinkel en dat ze dus gaan toekomen één dezer!

    (‘t is een Belgische internetwinkel, don’t get yer panties in a bunch.)

    Ik heb gekocht: een witte regen! Een vuurdoorn! Drie clematissen! Drie geitenbaarden! Drie edelweissen! De witte regen om de muur in de ene hoe te bedekken die helemaal in de zon zit en de clematis om de andere muur te bedekken die niet helemaal in de zon zit (want de soort die ik gekocht heb, blijft ook in de winter groen). De geitenbaarden om de gaten op te vullen aan de achterkant van waar het half in de schaduw is. En de edelweissen want waarom niet en ook wel omdat ik iets wil waarvan het blad in de winter niet doodgaat?

    En behalve dat: we hebben een deel van onze kasten gekocht bij Ikea. “Een deel van”, omdat niet alles op voorraad was. Ze hebben het daar niet gemakkelijk bij Ikea heb ik de indruk, want de helft van de tijd is de helft van wat er in de boodschappenmand zit niet op voorraad, en ‘t is elke keer een andere helft.

    Enfin bon, we zijn voor de bestelling gegaan en we zullen wel zien wat er dan toekomt en hoeveel we dan nog van wat moeten bijbestellen. Sandra gaat zich morgen bezighouden met de productcodes in de bestelling vergelijken met de lijst van wat er op de factuur staat. (Want ha ja, er is een bestelling geplaatst, die bestelling heeft niet alles van de lijst besteld, en ge moet niet denken dat er ergens een overzicht is van wat er niét besteld is natuurlijk.)

    En voor de rest heb ik ook een blokfluit gekocht op het internet.

    ⁂

  • Ik heb geen last, ik

    Het kan niet zijn dat ik de enige ben die helemaal content is met de situatie zoals ze nu is, toch?

    Ge kunt u niet inbeelden hoe fantastisch het is om mensen te kunnen spreken zonder ze in het echt te moeten meemaken. Om niet in ruimtes te moeten zitten met andere mensen, maar om ze gewoon op een scherm te kunnen zien of horen.

    Huidhonger, hoor ik wel eens vallen. Ik heb het omgekeerde, al heb ik er geen term voor. Een eindelijk-geen-huid-meer-gevoel of zo. Heerlijk.

    Ik moet mijn huis niet uit, ik kan gewoon blijven zitten, en sociale interactie kan helemaal op mijn eigen voorwaarden. In peignoir op een gemakkelijke bureaustoel.

    Voor mij mag het vanaf nu altijd zo blijven.

    ⁂