Michel Vuijlsteke's weblog

Tales of Drudgery & Boredom.

  • Mijn hersenen moeten dus ook ontstoken geweest zijn

    Wat vooraf ging:

    • hoofdpijn
    • plop-plop
    • oorpijn aan mijn linkeroor
    • veel oorpijn aan mijn linkeroor en hoofdpijn
    • veel hoofdpijn en oorpijn aan mijn linkeroor

    Dat van die oorpijn, da’s van het soort oorpijn dat heel uw kaak als een blauwe plek doet aanvoelen, dat uw ene oog scheel doet trekken en dat het onmogelijk maakt om op wat dan ook te concentreren.

    Ik was maandag naar het werk gegaan, en ik dacht vandaag gewoon thuis dingen te doen, maar het is een hele dag voor zitten zitten geworden. Boek lezen: te ingewikkeld. TV kijken: euh nee. Slecht lopen is saai, bleh.

    En kijk nu, wat is er deze namiddag begonnen? Oorpijn aan mijn rechteroor. Het linkeroor begint weer normaal te worden, gelukkig, maar sinds daarnet wordt het echt wel erge pijn aan het rechteroor. 

    Wat moet ik daarvan maken? Dat er een ontsteking door mijn hoofd van de ene naar de andere kant verhuisd is?

    Enfinbon. Een nieuwe doos pijnstillers open trekken, dan maar. En druppels bijtanken. 

    ⁂

  • Prometheus – it’s funny cause it’s true

    En toch ga ik nog eens mijn verstand op nul zetten en nog eens kijken:

    (Oh ja, zoveel spoilers dat het niet meer proper is)

    ⁂

  • De meneer van de Sint-Pietersparochie is ook een vuile pitoe

    Ik had een tijdje geleden foto’s gemaakt van stukken ter staving van allerlei, maar ik had ze nog lang niet allemaal in detail bekeken. 

    De eerste die ik vandaag onder ogen kreeg, was deze:

    Huwel. Philippus Gilliet & Christine Vermaeren

    Ik laat u even in stilte bewonderen. Voor de amateurs: het ziet er in het groot niet beter uit. Zoals de notitie die de Mormonen bij de microfilm hadden geplaatst, zei:

    Really

    Ik was zo ziek als een hond begonnen aan het ontcijferen gisteren, en zo ziek als een hond er mij vanavond bijna helemaal doorgewerkt:

    Huwel Philippus Gilliet Christine Vermaeren overschreven

    ’t Is te zeggen:

    philippus gilliet et christina vermaeren (…) 3bus bannis matrim juncti sunt 12 9bris 1759 coram testibus franciscus gilliet et godeliva de clerck

    Of dus dat het de trouw was van Philippe Gilliet en Christine Vermaeren, die verbonden zijn in de echt op twaalf november 1759 voor getuigen Fanciscus Gilliet en Godelieve De Clerck. Dat met die 3bus bannis, geen idee wat er voor staat, maar het zal wel iets zijn in de zin van cum dispensatione in tribus bannis, of dat hun namen drie keer afgeroepen zijn in de kerk.

    Zucht. Misschien bespaar ik me de moeite van het ontcijferen als ik de originelen bekijk van 250 jaar geleden, in plaats van te zitten pieren op die microfilms uit de jaren 1950.

    ⁂

  • Waar ik dit weekend ambetant van liep

    Vrijdag thuiskomen met hoofdpijn.
    Zaterdag naar een feestje gaan en met de plop-plop zitten. Met hoofdpijn.
    Zondagochtend opstaan met een oorontsteking. En hoofdpijn.

    Een weekend, dat is nodig om te recupereren van de week. Niet om nog kapotter te zijn zondagavond dan vrijdagavond. Kak.

    Ik liep er ook, goh, niet ambetant maar toch verbaasd van dat de glazen in mijn nieuwe bril driehonderd euro kosten. Per stuk. Dus dat er meer dan zeshonderd euro op mijn neus zal staan volgende week. Nog een financieel geluk dat de montuur van bij de El Cheapo Interwebwinkel maar een minuscule fractie van die kost was.

    ⁂

  • Puzzel

    Ik had het moeten weten, dat ik er niet aan moest beginnen: vanmorgen achter de computer gaan zitten, beginnen mijnheren en mevrouwen Gilliet uit mijn database op een grote grafiek te zetten… en dat was dat dan, voor de rest van de dag. 

    Op basis van enkel de gegevens die ik heb, kom ik voorlopig op dertien groepen uit die niet met elkaar te verbinden zijn. 

    Maar als ik dooppeters en doopmeters bekijk, en getuigen bij geboortes en overlijden en huwelijken, dan kom ik nog op vijf groepen uit:

    Gilliets

    Puzzelen met mensen: zo wijs!

    ⁂

  • Nieuwe glazen

    De montuur die ik in de Joenaaited Staats had gekocht, is terecht! 

    Dagen naar gezocht, en uiteindelijk gevonden op de meest logische plaats ter wereld: daar waar ik mijn zonnebril zou leggen als hij niet in mijn vestzak zou zitten. 

    En dus kan ik bij deze met voorschift en lege bril in de hand naar de optieker gaan, die glas zal bestellen en slijpen en monteren in de bril die niet meer leeg zal zijn. 

    Morgen gaan! En dan een beetje later een nieuwe bril!

    ⁂

  • Pedagogische facultatieve vrije lang weekend dag

    Er zijn veel dingen waar ik niet veel van snap. Eén van die dingen is het concept “pedagogische studiedag”. 

    Ik stel mij een soort bijscholing voor, ingevuld door scholen naar eigen inzicht en vermogen, met misschien een mengeling van zakdoekje leggen en rollenspelen en teambuilding en een lezing van een plaatselijke expert in ’t één of ’t ander. 

    Ik hoor van sommige leraars dat ze het meestal verloren tijd vinden, ongemeen onboeiend, en dat ze er het nut niet echt van inzien — maar ik heb ook al van mensen gehoord die het echt wel interessant vinden, afhankelijk van wat er precies georganiseerd werd. 

    Er zijn er zo een paar per jaar, één of twee denk ik. Waarop leerlingen vrijaf krijgen. 

    En dan is er nog het concept “facultatieve vrije dag”. Ik stel mij daar iets bij voor als een op voorhand vastgelegde baaldag voor een hele school. Waarvan er ook een paar zijn per jaar. Dat leraars en leerlingen ook vrijaf krijgen. 

    Maar kan iemand mij eens uitleggen waarom die dagen altijd in het verlengde van een weekend lijken te liggen? En waarom dan alle leraars tegelijk moeten weggaan? 

    Vorige vrijdag was er pedagogische studiedag, en maandag was er een facultatieve vrije dag. Of omgekeerd, sla me dood: het gevolg is dat alle kinderen van de hele lagere school thuis mochten blijven op vrijdag en maandag, dat er overal naar opvang voor twee dagen mocht gezocht worden, of dat er vakantie mocht genomen worden op het werk. 

    Fijn hoor, een lang weekend voor de kinderen. Maar als er al niet zo enorm veel vakantiedagen op een jaar zijn, is het ook knap vervelend, van die verrassingskindervakantietjes tussendoor. 

    En dan vraag ik mij af: kunnen ze dat niet zo organiseren dat er maar een helft van de leraars vanonder muist? En dat de rest voor een vervangprogramma op school zorgt, film kijken of zo? En dan de week erna, de andere helft op studiedag, en de andere helft werken? Zou dat niet gemakkelijker zijn? 

    Of dat ze die dagen op een woensdag houden, als er toch al een halve dag voor opvang van kinderen moet gezorgd worden?

    ⁂

  • Verbouwingen: the revenge of the mutant eindsprint

    Zozie. Ziezo zie. 

    We zullen zien wat we zullen zien, dat we zullen zien wat we zullen zien. 

    ’t Is dat we nu tot het einde doorgaan, namelijk: de bouwaanvraag is goedgekeurd. We mogen van alle mogelijke instanties doen wat we willen doen aan ons huis (op voorwaarde dat we voorleggen hoe onze ramen er zullen uitzien en wat voor kleur we tegen onze voorgevel gaan smijten).

    En dus mag er nu begonnen worden aan een nieuw dak, een nieuwe achtergevel, nieuwe deur en ramen in opgekalefaterde en geverfde voorgevel, en dingen, en dingen, en dingen. 

    Er worden nog een paar zaken afgewerkt aan de vorige fase, maar dan mag het eigenlijk wel zo snel mogelijk beginnen, dat vervolg, van ons. Al was het omdat het ondertussen in onze slaapkamer binnenregent als was er geen dak maar een vergiet boven ons hoofd. 

    Euh maar wacht, laat mij dat even met wat meer nadruk zeggen: onze bouwaanvraag is goedgekeurd!!!

    Spannend, wel. 

    ⁂

  • Gelezen september 2012

    Ja, gene vetten, deze maand. Heel erg veel andere dingen gedaan dan boeken lezen. 

    • The Early History of God: Yahweh and the Other Deities in Ancient Israel
      Mark S. Smith, Wm. B. Eerdmans Publishing Company, 2002, 289 blz.
      Een fijn boek over de evolutie van polytheïsme naar monolatrie naar monotheïsme in Israël tussen 1200 en 500 voor Christus. Meer alhier.
    • Saga (4-6)
      Brian K. Vaughan (tekst) – Fiona Staples (beeld) Image Comics, mei – juli 2012, 3 x 32 blz.
      Blijft steengoed.  
    • Daredevil Vol. 3 #1-6: Daredevil; The Devil Inside and Out
      Mark Waid (tekst) – Paolo Rivera, Joe Rivera, Marcos Martin (beeld) – Muntsa Vicente en Javier Rodriguez (kleur) – Joe Caramagna (letters)
      Marvel Comics, augustus – december 2011, 6 x 32 blz.
      Aangename (halve) reboot van Daredevil. Ik was met enorm veel goesting beginnen lezen, en dan begonnen ze plots met cross-overs. Vermoeiend, verdorie. Dan moet ik naar Spider-Man en Punisher, en dan gaat dat in cross-overs: bah.
    • Shatner Rules: Your Guide to Understanding the Shatnerverse and the World at Large
      William Shatner & Chris Regan
      Penguin Audiobooks, 2011, 4u 27 min
      Bijzonder grappig, en vele keren boeiender en zelfs ontroerender dan ik verwacht had. Oh, en met een volledig hoofdstuk in Esperanto, ha!
    • The Mongoliad: Book Two (The Foreworld Saga)
      Neal Stephenson, Greg Bear, Mark Teppo, Nicole Galland, Erik Bear, Joseph Brassey, Cooper Moo
      47North, 2012, 464 blz.
      Een fijn vervolg op deel één, daar niet van, maar er zal toch een stapel meer mogen gebeuren in deel drie. 

    Verder ook nog begonnen en opgehouden met Gabriel García Márquez’ Honderd jaar eenzaamheid, enfin ’t is te zeggen de bijzonder uitstekende Engelse vertaling van Gregory Rabassa. Ik zit ergens een paar generaties ver, maar ik was het tezamen aan het lezen met veel te veel andere boeken, en het lukte niet. Márquez vraagt onverdeelde aandacht, en ik heb geen zin om die nu te geven.

    ⁂

  • Crimi Clowns

    De Familie Backeljau, die kende ik natuurlijk al langer, van op de radio. Ik was 24 toen de eerste aflevering van de Familie op televisie kwamen, en ik was direct fan.

    Niet op een ironische hipster ha ha ik lach ermee omdat het zo slecht is dat het weer goed wordt, maar omdat ik het gewoon écht goed vond. Ergens tussen Bottom en Rab C. Nesbitt, met al de Belgische traditie van generaties stripverhalen en surrealisme: absurde humor met een hart.

    Enfin, misschien heb ik er in mijn hoofd iets van gemaakt dat het niet was, maar het punt is: ik heb géén slechte herinneringen aan Luk Wyns. In mijn hoofd hoeft niet lastig te lopen dat hij vooral van onnoeëzel manneken! zou blijven plakken zijn. 

    Maar kijk. Ik las vanmorgen in de gazet dat hij het dat wél vervelend zou vinden: “Ik wilde komaf maken met de vooroordelen dat ik alleen met volkse comedy weg kan.” Vijf jaar heeft Wyns alles op pauze gezet, en begon te werken aan wat nu op maandagavond op 2BE te zien is: Crimi Clowns. 

    Maar. Zo. Enorm. Goed. 

    Het is The Sopranos maar dan met kleine kleine criminelen, een soort dysfunctionele familie waar de mannen overdag aan lager wal geraakte clown zijn en ’s nachts overvallen plegen, en van sex en drugs en geweld doen. 

    Cinemtografisch is het C’est arrivé près de chez vous en Natural Born Killers, met dat typische (heh) filmische beeld van zaken gefilmd met een fototoestel.

    Eén aflevering en een preview van een tweede gezien, en ik ben meer dan verkocht. Ik kijk hard uit naar volgende week. 

    (ik heb de trailer niet bekeken omdat ik geen stukken wil zien buiten de context, maar voor wie daar geen problemen mee heeft: hieronder. Ongetwijfeld met bloed en blote wijven.)

    ⁂

  • De meneer van de Sint-Baafsparochie is een vuile pitoe

    Ik heb vandaag al mijn moed bij elkaar geraapt en ik ben de Zwarte Doos binnengestapt, het stadsarchief van Gent. (Nieuwe plaatsen, niet mijn fort.)

    Niet meteen met iets specifiek in het achterhoofd, gewoon eens gaan kijken waar de parochieregisters staan, waar de microfilmmachines staan, dat soort dingen. Voor de leute toch maar eens iemand opgezocht, en ’t was al direct prijs. 

    Allez jong, zeg nu zelf, wat voor handschrift is dat nu:

    Doop Regina Gilliet 17270325

    Ik lees daar min of meer dit in:

    25 martij 1727 baptizamus Reginam (iets) (iets) filiam Joannis gilet et mariae (iets) (iets) coniugam / natam hodie hora 12 (…) / suscep Judocis Martinis De (iets) (iets) margarita (iets)

    Of dus iets als “op 25 maart 1727 hebben wij gedoopt Regina (iets) (iets), dochter van Joannes Gilliet en zijn vrouw Maria (iets). Geboren vandaag om 12 uur (’s nachts of ’s middags? matutina zal het wel niet zijn, maar wat wel? mane? geen idee).  Peetouders Judocus Martinus De (iets) en Margerita P…”.

    Grr. Jongens toch, net mijn pech dat de pastoor van dienst een kattengeschrift had — voor hetzelfde geld was het zijn collega geweest van een paar bladzijden vroeger, die een vergelijking een cursus schoonschrift kon geven:

    Schoonschrift

    Maar bon. ’t Is toch al dat. 

    Volgende keer ga ik er met een agenda naartoe, en een lijst van namen en dingen op te zoeken. En dan ben ik er wat meer in, in het lelijke geschrift van die vuile pitoes. 

    ⁂

  • N-VA Gent: een gemiste kans!

    Ik dacht, toen ik de postkaart van Peter Dedecker zag, dat er iets vreemds met hem aan de hand was. Zijn hoofd was helemaal gekrompen, leek het wel:

    Peter1

    Zo’n klein hoofdje dat Peter gekregen heeft! Of, als ik mij Suske en Wiske goed herinner waar dikkop een mogelijk gevolg is van te veel mossels eten: is het misschien Siegfried Bracke die gewoon een enorm blaashoofd gekregen heeft met al het campagnevoeren? 

    Of is het misschien omdat ze dachten dat de waarheid niet flatterend genoeg overkomt? 

    Peter2

    Allez jong, zó u openstellen voor kritiek, da’s toch erg. Voor ge ’t weet gaan er mensen de leutigaard uithalen en dingen doen van “haha, typisch die mannen: liegen liegen liegen” of “tiens het ego van sth is blijkbaar nog gegroeid” of wie weet wat voor bagger nog.

    Terwijl het gewoon gevonden vreten zou zijn om een hele campagne rond te bouwen, zo’n gemiste kans: N-VA is er ook voor de kleine man!

    ⁂

  • My eyes! My eyes!

    Mijn bril is al een tijd niet meer in orde. ’t Is te zeggen, kapot. Er zit zo’n polarisatielaag op en die is er bijna helemaal afgebladderd, de dinges aan de neus zijn eraf gevallen, het frame staat scheef: ’t is ternauwernood dat hij niet met plakband aan elkaar hangt. 

    En ook, daar nog naast: ik zie er niet goed meer mee. Mijn zonnebril van een jaar of zes geleden, die van hetzelfde voorschrift kwam als mijn gewone bril (en dus van een opmeting een jaar of acht geleden of zo), die is nog volledig in mint condition, en daar zie ik ook niet goed meer mee, dus ’t is wel degelijk aan mijn ogen gelegen. 

    Een paar maand geleden werd het plots erger: op erg korte tijd zag ik gelijk veel minder goed — en een bezoek aan de oogmeester later is het bevestigd.

    ’t Heeft met de leeftijd te maken: in plaats van -10 en -12 of iets in die zin, heb ik plots maar -9 en -9.5. En wat nog veel vreemder is: mijn astigmatisme is helemaal veranderd ook: de cilinder in mijn linkeroog bijvoorbeeld, die is 90° gedraaid. 

    Wat dus wil zeggen dat ik niét meer kan focusseren, zelfs als mijn bril de juiste sterkte zou hebben.

    Ogen

    Maar kijk, als ik mijn bril omkeer en 90° draai, dan zie ik wel goed. En binnenkort heb ik een nieuwe bril en kan ik weer min of meer zonder hoofdpijn aan de computer zitten. 

    (Nu nog de montuur terugvinden die ik maanden geleden op het internet kocht en veilig weggelegd had, godweetwaar.)

    ⁂

  • Al dat werk aan stambomen jong!

    Het heeft één enorm voordeel dat tegelijkertijd ook een enorm nadeel is, veranderen van genealogieprogramma: het dwingt een mens al zijn materiaal aandachtig te herbekijken. 

    Ik dacht eerst: ik doe alles gewoon opnieuw, dan weet ik zeker dat het allemaal juist staat — maar dan keek ik met wat meer aandacht naar mijn bestand in Genbox, en besloot ik het toch maar op basis van een import te doen. 

    Als ik alleen maar mijn voorouders en al hun afstammelingen bekijk, dan kom ik op 4132 personen uit, in 1205 families, met 882 plaatsen, 7503 events, 9532 bronvermeldingen naar 446 bronnen, 829 foto’s en 1263 notities.

    Urgh.

    En daar komen dan nog eens een hele resem misschien-verwanten bij (ik blijf ervan overtuigd dat ik ooit alle Gilliets van Gent min of meer in één boom ga krijgen: kijk alhier en alhier, bijvoorbeeld), en getuigen en dooppeters en doopmeters, en :aaa:.

    Grampsgilliet sm

    Import dus, maar omdat GEDCOM echt wel kloterij is, en alle modellen van GenTech ten spijt er nog niets beters is, gaan daar onvermijdelijk gegevens bij verloren. 

    In het geval Genbox > gedcom > Gramps was dat, onder meer:

    • rollen (getuigen bij events, derde partijen, …) zijn min of meer even goed uitgewerkt in Gramps als in Genbox, maar ze worden niet correct geïmporteerd (gevolg: avonden aan een stuk overal peters en meters en getuigen bij overlijden en geboorten en watnog juist zetten)
    • niet alle naamvariaties blijven
    • aanduidingen van met welke tekst uit welke brontekst assertions gestaafd worden, gaan verloren
    • datum/tijd van laatste wijziging gaat verloren
    • de zekerheden (betrouwbaarheid van bron, mate van staving, primair/secondair/etc.) zijn veel minder fijngranig in Gramps dan in Genbox
    • afbeeldingen van bronnen worden niet gekoppeld
    • plaatsen zijn veel eenvoudiger in Gramps danig Genbox: in Genbox kan een plaats in een plaats in een plaats zitten, kunnen plaatsen verschillende namen hebben eventueel met tijdsaanduidingen erbij, etc. 
    • bronnen zijn ook veel eenvoudiger in Gramps: geen bronnen in bronnen in bronnen meer 

    Enfin, veel werk dus, om dat allemaal recht te trekken. 

    En dat is dan nog maar om min of meer dezelfde gegevens te hebben. Maar die gegevens zijn niet van de kwaliteit die ze zouden moeten zijn: er zitten dingen tussen zonder bronnen, er zijn duidelijk foute gegevens (verkeerde data, bijvoorbeeld: plots iemand die moeder wordt op 107 jaar oud? nee, niet echt), en er zijn gewoon verkeerde beslissingen ook. 

    Zoals met bronnen, pakweg. Omdat bronnen in Gramps op sommige manieren veel minder complex zijn dan in Genbox, staan bijvoorbeeld al mijn doopaktes nu op niveau één naast elkaar, in plaats van binnen hun respectievelijke bovenliggende bronnen zoals het Doopregister van de Sint-Pietersparochie in Gent, of het Doopregister van Aalter. 

    Philippa jacoba gilliet

    Dus da’s dan een volgende taak: alle bronnen afgaan, kijken of de afbeelding van de akte of het document er nog goed bij zit, de transcriptie nakijken, zien of de juiste events gedocumenteerd worden met de juiste zekerheden… pfieuw. Veel, véél werk. 

    En dan, dan kan ik eens herbeginnen met onderzoek. En bijvoorbeeld personen die op elkaar lijken tot één persoon terugbrengen — het kan toch moeilijk zijn dat er rond 1750 veertig Joannes Gilliet rondliepen die allemaal dooppeters en getuigen waren bij huwelijken en geboorten en overlijdens van mensen die op min of meer dezelfde plaatsen woonden en min of meer dezelfde beroepen uitoefenden.

    (Om nog niet te spreken van mensen afwijkende schrijfwijzen — zoals die keer dat de vrouw van Carolus Gilliet in verschillende akten de namen Anna Maria Giseler, Ana Maria Giselaire, Anne Catherine Gisseleere, Anne Marie Gisleere, Maria Gyselaere, Anne Marie Giseler, Anna Maria Giseneire, Anna Maria Giseleere, en Anna Maria Gislain kreeg.)

    ⁂

  • Chrome font rendering ghraa

    Heeft het zin om daarover te blijven klagen? Welneen, het heeft geen zin om daarover te blijven klagen. Ga ik er daarom mee ophouden om erover te klagen? Ge moogt twee keer raden. Hint: neen. 

    Kijk, Amazon Cloud reader op Chrome 22.0.1229.79 op mijn laptop (ja, nog maar eens een zoveelste versie die ergens ver weg achter mijn rug is geïnstalleerd):

    Amazondonker sm

    En kijk, dit is exact hetzelfde scherm een paar seconden later, als die donkere balken boven en onder weggegleden zijn:

    Amazonlicht sm

    Mét balken is de tekst donker, zónder balken is de tekst licht. Waarom? Met balken en zonder balken gebruikt twee keer een verschillende manier van font rendering.

    Kijk maar. Zonder balken is zuiver greyscale anti-aliasing:

    Amazongreyscale

    …en met balken is het subpixel rendering:

    Amazoncleartype

    Fucking fuck fuck fuckety fuck. Hop to it, Google. 

    Update: Oh check it out shit hit the fan. (En ja, dat is nog iets anders dan de eeuwenoude DirectWrite/GDI-miserie in Chrome op Windows.)

    ⁂